2010'daki U2 konseri ve karşılıklı öfke Nagehan Alçı yazdı... Nagehan Alci

8 Eylül 2010. Belki hatırlarsınız, U2 İstanbul’a konsere gelmişti. Günlerce konuşulmuş çok beklenmiş sonrasında da çok tartışılmıştı bu konser. O zamanlar Türkiye’de bambaşka bir hava vardı…

U2 Türkiye’ye gelmeyi insan hakları ihlallerini nedeniyle reddediyordu ancak 2010 senesinde AB ile sıcak ilişkiler, 12 Eylül darbecilerine dava beklentisi gibi sebeplerle Türkiye’nin imajı epey düzelmiş, U2 da gelmeyi kabul etmişti. Bunun için Egemen Bağış büyük emek vermişti…

Ama böyle bir arka plana rağmen konser akşamı olanlar oldu. Bono sahnede “Bu kadar güzel bir ülkede, kültürlerin birleştiği doğu ile batıyı bir arada tutan İstanbul Boğazında yürüdüm. Egemen Bağış’a teşekkür ederim.” deyince bir andaOlimpiyat Stadında yuhalama sesleri yükseldi.

Hiç unutmuyorum, öyle güzel bir akşam, dünyaca ünlü bir grup sahnede, Türkiye o dönem yükselen yıldız, o akşamın gerçekleşmesine vesile olmuş Bakan’a teşekkür ediliyor ve ortalık ‘yuh’ sesleriyle yıkılıyor…

Bu tepkiye Bono da şaşırmış ve "Tamam söz veriyorum bir daha siyasetçi ismi anmayacağım" demişti. Çok üzücü bir tabloydu bence.

Sahneye Zülfü Livaneli’yi çağırdı U2. 12 Eylül’den sonra gözaltında kaybolan ve adına bir albüm kapağı ithaf ederek hikayesini dünyaya duyurduğu Fehmi Tosun’u andı ve Livaneli’den “Yiğidim Aslanım” şarkısını söylemesini istedi.👉🏼 m.haberturk.com/ozel-icerikler…

Bunları neden yazıyorum? Çünkü ülkemin bugün içine sıkıştığı tartışmalara bakıp çok üzülüyor ve kendimi bir çöle düşmüş gibi hissediyorum.

Çok değil 14 yıl önce sahnelerde U2’ları ağırlıyordu bu ülke. Sadece U2 değil, 2012’de Madonna, Metallica ve daha birçok dünya starı İstanbul’u durak yapmıştı. Bir enternasyonel kent olarak parlıyordu bu şehir. Dünyaya çok daha açıktık….

Belediyelerin düzenlediği konserler üzerinden fırtınalar kopuyor ama öyle dışarıya sırtını dönmüş, içimize kapanmışız ki… Bizim sanatçılarımız kıymetli değil demiyorum ama hem onlar hem de cumhuriyetin 100. Yılı için bir Shakira bir Beyonce konseri düşünülemez miydi?

Bana ‘ama bütçe’ demeyin, belli ki tüm belediye konserlerinde bütçe çok daha efektif kullanılabilirmiş. Burada mesele mentalite. Yalnızca CHP belediyeleri değil, son 10 yılda AK Parti belediyeleri de dahil tümü için söylüyorum…

Sadece içimize kapanmakla kalmamış içimizde de keskin bir şekilde bölünmüşüz. Bu ortam insanı oksijensiz bırakıyor… İçim acıyor.

Konserlerle ilgili son tartışmalarda CHP’li belediyeleri sıkıştırma gayreti var mı? Var. Doğru mu bu gayret? Yanlış. Adil mi? Elbette değil. Ancak geriye dönüp bakınca hüzünlenmeden edemiyorum…

Dengeler bu kadar şaşana, ülke böylesine kutuplaşana kadar neden hep öfkeyle yaklaştık birbirimize? AB müzakereleri, yükselen ekonomi, Türkiye’ye gelen bir Bono… Böyle bir ortama katkı sağlamış AB Bakanını yuhalamak doğru muydu?

Kişisel olarak hazzetmeseler de, iktidarı desteklemeseler de o konserde olmayı seçenler U2’yu Türkiye’ye getirmeyi başaran Egemen Bağış’ı alkışlamasalar dahi sessiz kalsalardı en azından, güzel ülkemizin hırçın iklimi bugün bir nebze daha yumuşak olmaz mıydı?

Türkiye hem giderek yerelleşiyor hem de nüanslarını kaybediyor. Bu gidişle çocuklarımız grinin tonlarını hiç bilmeyecekler. Çorak bir bozkırda yaşayıp gidecekler. Yazık değil mi bizlere?

Son günlerde yaşananlar yasal olabilir ama pek adil görünmüyor. Fakat buradan çıkmak için iki tarafın da ta 2010’ların başına kadar gidip helalleşmesi ve karşılıklı kırgınlıkları bir kenara koyması gerekiyor. Aksi takdirde ömrümüz bu kör dövüşü ile geçip bitecek…

Egemen Bağış bugünkü yazım üzerine şu ekledi: 1) Eşim Beyhan ve Muhtar Kent ile birlikte Bono’yu gelmeye ikna ederken kuruş kamu parası harcamadık. Sadece kıtalararası yürüyüş sözü verdim ve köprünün tek şeridini bir saatliğine trafiğe kapatıp birlikte yürüdük.Egemen Bağış

Egemen Bağış: …2) Bono iki kıta arasındaki fotoğrafı plağının kapağında da kullandı ve yürüyüşün görüntüsü dönem tüm küresel medya tarafından kullanıldı ve milyarlarca harcansa yapılamayacak muazzam bir tanıtım oldu.

2010’da U2 İstanbul’a konsere gelmişti… Bugünkü yazımda o konseri ve yaşananları hatırlattım, keşke bugünkü sert iklimi yumuşatmak için hep birlikte bir adım geri çekilip muhasebe yapsak…Egemen Bağış