Kardeşlerim! Peygamber ﷺ Efendimiz’e sevginizi ve dünyâya teşrîfine sevincinizi; - Kur’ân’a sarılmakla, - Sünnetlerini yerine getirmekle, - Çokça salâtu selâm getirmekle, - Evinizde sadece Peygamberimiz’e tahsîs ettiğiniz bir vakit geçirmekle izhar ediniz!

Aşk ehlinden olmayınca tevhid yoluna girilmez. Tevhid yolu da aşksız geçilmez.

Akılla iman değil, kalp ile iman lazımdır, Allah’ın Nebisi’ne! Mü’min, Allah Rasûlü’nün ﷺ getirdiklerini ölçüp tartan değil, onlara iman edip teslim olandır.

Edeb yâ Hû! Ahlâkı güzel olmayanın imanı güzel olmaz. Ameli güzel olmaz. Kulluğu güzel olmaz. Allah ile arasındaki bağ güzel olmaz. Allah'ın Rasûlü ile olan yakınlığı da güzel olmaz. Geriye ne kaldı ki zaten!? Rabbim, Efendimiz’in ahlakıyla ahlaklanmadaki nasibimizi arttırsın.

Mümin olarak, tevhidin hakikatine ermek istiyorsan, çaresi şudur kardeşlerim: Allah’ın Nebîsi’ni seveceksin!

Allâh'ın hükümleri ve Peygamber ﷺ Efendimiz'in sünnetleri, bize hem dünyamız hem de âhiretimiz için daima güzel olanı alıştırır. Nefse ağır gelse de, insan itaatı seçerse ferahlık bulur. Mümin, huzuru Efendimiz ﷺ'e ittibada aramalıdır. Zira huzurun tek adresi Rasûlullah’tır.

Bütün vakitlerde tevbeyi yenilemek, Allah ﷻ ile alakanın sahih ve devamlı olduğuna şahittir. Tevbeden gafil olmak, Cenâb-ı Hakk’ın mahlûkat üzerindeki azametinden gafil olmaktır.

Bir ağaçtaki meyveleri görünce, nasıl ki onun ne ağacı olduğunu hemen anlarız, bize bakıldığı zaman da, bizi Habîbin’in ümmeti kılan vasıfları ve alâmetleri, gökteki güneşin parlaklığı gibi üzerimizde ayan beyan eyle ya Rabbi!

Her mümin, haramdan kurtulacak itaat yollarını alışmakla mükelleftir. Alıştıklarını da bir başkasına öğretmeye mecburdur. Peygamberimiz ﷺ Sahâbesine böyle alıştırmış, Sahâbe de diyar diyar bu âlemin her tarafına dağılmış ve gittikleri her yerde bu hayrın membaı olmuşlardır.

Ya Rabbi! Bizleri Büyüklerimize karşı sadâkatli kıl.

Bazı nimetler vardır ki bunlar akılla değil, yakınlık nimeti ile anlaşılır. Aşk-ı Muhammedîyi tatmayan ve sevgisiyle yoğrulmayan akıl, vuslata mânidir, hakikatleri idrakten de uzaktır.

Sohbet meclislerinde alıcı olarak dinlemeli. Kişi kendini noksan olarak görüp de dinlemeli. “Ben zaten hak üzere hayırdayım, bunları biliyorum!” edasıyla dinlerse, ona Âyet de okusanız, Hadis de okusanız istifade edemez. Çünkü iman kulağıyla değil, nefis kulağıyla dinliyor.

Allahım, günümüzü, içerisinde Efendimiz ﷺ Sallellâhu Aleyhi ve Sellem’in bulunduğu bir topluluğa açmış olduğun rahmeti verdiğin günlerden bir gün eyle. Afiyetle, lütufla ve kolaylıkla ya Rabbi…

Allah’ı sevenler Peygamber ﷺ Efendimiz’e ittiba eder, itaat eder. Peygamberimiz’e itaat etmek ise, Allah sevgisinin tezahürüdür.

Allah’ın Nebîsi’nin sevgisi önce ruhuna, sonra kalbine, sonra da bütün varlığına tam sirayet etmesi lazım. Bu sevgi, sana Peygamberimiz ﷺ’e karşı edebi öğretecektir. Çünkü sevgide kamil olmayan, edebi de tam olarak bulamaz.

Peygamberimiz’in kulluğu tam ve kâmil idi. O’na ittibası tam olanın kulluğu da tam olur. Zira Efendimiz, Allah’ın hükümlerini en iyi bilen, O’nu en çok seven, O’ndan en çok korkan ve O’na en yakın olandır. Bu kadar “en”i bırakıp da başka bir yol arayanın niyeti kulluk değildir.