Aklımın içinde adım atacak yer yok.

Üslub, muhattaba göre şekil alır.

Zekanın verdiği suskunluk, Aptal bir zeminde güçsüzlük olarak algılanır.

Her şey değişir. Bazen zamanla, bazen bir insanla.

Sandığımız gibi olmayan ne çok şey var hayatta Ve sandığımız gibi çıkmayan ne çok insan Galiba duyguların en kötüsü "sanmak"

Kaybetmeden hiçbir şey kazanılmaz. Cennet bile ölüm ister.

Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil içindeki boşluk ise. insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.

Maksat burda da bir gönderi olsun.

Psikologlar çok içerik üretmeye başladı. kedi köpek reelsi izlerken aniden tüm maddeleri sağladığım tramvatik bi şeye denk gelmek canımı sıkmaya başladı.

Tesadüf diye bir şey yoktur. Tevafuk vardır. Olması gereken her şey olması gerektiği zamanda, olması gerektiği gibi olur. Bize düşen sadece o an içinde elimizden gelen çabadır. Biz çabamızdan sorumluyuz, gerisi taktir.

Aldığın nefes bile geçiciyken, içinden çıkamam diye düşündüğün dertlerinin kalı cı olduğunu mu sanıyorsun?

sen bir çığlık atarsın, dünya bir fısıltı duyar.

Sözler kâfi gelmiyor bazen Hüznün lisânı sükutmuş meğer.

Oysa, İçimde bir bahar havası var.

Kaç dil bilirsek bilelim, 'Lambada titreyen alev üşüyor' dizesindeki hissiyatı tercüme edemeyeceğiz.

Bazıları öyle bir dokunur ki hayatınızın rengine Gölgesi bile gülümsetir sizi

Şimdi nasıl anlatayım sesinin içimde çiçekler açtığını...

sen bu soluk dünyamı renklendirensin.

bu dunya sanki bana biseyleri cok goruyormus gibi bir hisle yasiyorum

Zamanın varken sev beni. Bakarsın, ölürüm bellimi olur.