Uzun bir zaman sonra baş başa ikinci açık görüşümüzü yaptık Çiğdem ile, tam da mahpusluğunun ikinci yıldönümünde. 20 yıldır hemen her gün en az bir kaç saat birlikte uzun uzun sohbet etmeden geçirdiğimiz bir zaman olmadı, ta ki Çiğdem hapse girene kadar.

Haksız, hukuksuz, delilsiz yargı kararları sonucu iki yıldır bunu sadece arada bir, o da 35 dakikalığına yapabiliyoruz maalesef. Artık bu saçmalığın bitmesi gerekmiyor mu?