دروازه های مکاتب را بروی شان بستند،
آموزش علوم عصری را بحکم امیرالمومنین نادان شان حرام قرار دادند.
نسل شان را از مشارکت در امر سرزمین شان محروم کردند.
چوندیدند که باز هم ممکن است از میان خاکستر این ویرانه گلهایی جوانه زند، مراکز آموزشی شان را پیوسته منفجر می سازند.
“وقتی آزادی به زنجیر کشیده شود، اشکها به زبان هنر سخن میگویند. این تصاویر، داستان تلخ زنانی است که صدایشان خاموش شده، اما فریادشان در جهان طنینانداز است. آیا دنیا میشنود؟”
“وقتی آزادی، حقوق بشر، و کرامت انسانی زیر چکمههای استبداد له شده، چگونه میتوان به «وطن» بازگشت؟ وطنی که زنان را حذف کرده، قلم را شکسته و صدای اعتراض را خاموش کرده، دیگر وطن نیست—بلکه زندانی بزرگ است!”
چه کشور بدبختی
در حاکمیت طالبان فروش دختر جواز دارد ولی کار و آموزش دختران جواز ندارد.
وضعیت در افغانستان تحت حاکمیت طالبان واقعاً دردناک و نگرانکننده است. محدودیتهایی که بر زنان و دختران تحمیل شده، از جمله ممنوعیت آموزش و کار، نشاندهنده یک سیاست تبعیضآمیز و غیرانسانی است.
طالبان ادعای اجرای شریعت را دارنداما در عمل رفتاری پر از تناقض دارند. اگر یک پورناستار میتواند آزادانه وارد افغانستان شود، این نشاندهنده ریاکاری است آنها زنان عادی را از ابتداییترین حقوق که هماناحق تحصیل است محروم میکنندوبازمی دارند، اما در برابر چنین مواردی سکوت میکنند
٨ مارس؛ روز جهانى زن وسرنوشت زنان
افغانستان
امروز، درحالى كه روز جهانى زن است، امامتاسفانه زنان افغانستان هنوزم در سايه سركوب و محدوديت هاى شديد زندكَى مى كنند. آنها از حق تحصيل، كارو حضور در اجتماع محروم شده اند و سرنوشت شان در جنكَال يك نظام زن ستيز رقم مى خورد.