"İnsan gücünün yetmediği yerde küsüyormuş"

Bir daha eskisi gibi olmayan ve oldurulamayan her şeye kırgınım.

çocukken bu sınıfsal farklılıklarımızı öne çıkaran öğretmenler beni çok utandırıyordu. şimdi bu çocukların videoları internette, hiç tanımadığı insanlara kadar ulaşıyor. korkunç bir istismar bence bu.

Ne büyük vedasızlıktır bu! Ne derin bir “ben buradaydım” izi… Senin ardından konuşmak kolay değil. Çünkü senin gibi yaşamak da kolay değildi. Ama sen başardın. Onurlu kalmayı, inat etmeyi, incelikli kalmayı… Ey Sırrı Abi… Giden sensin, ama eksilen biziz.

Hoşçakal iki gözüm, vakti geldi artık hoşçakal.. Yol uzun yolcu yorgun,hatıralar kalır geriye, Boğazın düğümlenir hüzün ile.ellerin uzanır kaleme, Yazmak istersin özlemini, oysa kalem kırılmıştı, Rüzgar sayfaları uçurmuştu, yapayalnız resimlere bakarsın, geride bıraktığın

Em şahidên jiyana te ya bi rûmet in. Te qet dev ji çeperê xwe berneda. Em te, keda te û têkoşîna te ya bo rûmeta mirovahiyê ji bîr nakin. Oxir be.

Bir tane mezarın yok ki, on milyonların kalbine gömüleceksin. Hangi birini ziyaret edem, hangisine yüzüm sürem gardaş. Git, yolun açık olsun abe can, her daim kıymetlimizsin. Ama gülüş değil ki, bıyık değil ki sana yakışsın; ölüm sana yakışmadı, olmadı gardaş.

Kalbimde tarifsiz bir burukluk var. Oxir be Sırrı abi...

"Döndüm döndüm âlime sordum Dedim, neden zalimin zulmü? Merhametten de maraz oldu Dedim, nedir âlemin ilmi?"

"Yaşamak bu yangın yerinde Her gün yeniden ölerek." #madımakkatliamı

Gözüm uzakta değil artık, içimden taşınmış Haziran.

Hiçbir şey olmamış gibi davranmak da bir tür beceri.

Küpem kayboldu. Bir saattir ağlıyorum. Ama bu tweet küpeyle ilgili değil.

ben gitmek zorundayım.. cevap yazmadı görgüsüz demeyin. kalın sağlıcakla