من دوست دارم به بعضی‌ها بگم you look like a witch, ولی نمی‌تونم این رو منتقل کنم که اینکه یکی شبیه ویچ‌ها باشه بالاترین درجه تحسین کردنه برا من. و احتمالا ناراحت می‌شن.

مهالاکشمی، پول ندارم. لطفا پولدارم کن‌. 🥲 قول میدم خوشگل باشم.

تصمیم گرفتم دیگه خودم رو دوست داشته باشم و با خودم مهربون باشم. بالاخره یه روز اون صدای تحقیر‌کننده هم می‌فهمه که هرچی می‌گفته اشتباه بوده. آره، من نقص‌های زیادی دارم. ولی دیگه می‌خوام با همینا خودمو دوست داشته باشم و اگه خودم دلم خواست عوضشون می‌کنم.

بالاخره شجاعت اینو پیدا می‌کنم که عکس‌هام، صدام، حضورم، سلیقه موسیقاییم و چیزایی که دوست دارم رو به اشتراک بذارم. نمی‌دونم کی، ولی حتما.

تازه میخواستم بعد عید واکسن گارداسیل بگیرم که بله، شد پنج فاکینگ میلیون تومن. و خب، چه کنیم. سکس نمی‌کنم دیگه. تازه داشتم دوست دختر پیدا می‌کردم.

اول یوگا بودم و بعدش رفتم کلی رقصیدم و الان دارم از وسط می‌شکنم🥹

این استیگمای پسر خوب هم منو گاییده. هزار نفر تاحالا بهم گفتن آخه تو خیلی خوبی، خیلی گناه داری و هزارتا چیز شبیه این. تو خیلی خوبی و ما یه چیزی می‌خوایم که یه ذره دارک‌تر باشه. واقعا ناراضی ام از این وضعیت‌. شد شد، نشد میرم امیر میشم‌.

خب، بالاخره حداقل پاپیلوگارد پیدا کردم و دوز اولشو امروز زدم. کاچی به از هیچی. ☺️

امروز اینو دیدم و گفتم این چیه؟ بودای مناطق محروم؟

تایم لاینم اینجوریه که گوشه‌هایی هر بحثی بهم میرسه. مثلا میدونم سر حقوق پسرا دعواست و سر ایران و ایرانشهر و اینکه نهنگ و وال چی ان. ولی توییتای اصلی بهم نمی‌رسه و نمی‌دونم این دعوا سر چی شکل گرفته.

تپش داره کنسرت آریانا گرانده نشون میده. میوتش کردم و دارم تصویر رو به همراه گوش دادن به نوازندگی سیتار می‌بینم. خیلی خوب شد. صدا و تصویر خوب.

از اینکه قراره منتظر پایان وان پیس باشم و حیرت زده بشم از اتفاقایی که میفته و احساسات متفاوتی رو حس کنم خوشحالم. تا الان هرچی که میشد می‌دونستم بالاخره داستان ادامه پیدا می‌کنه ولی دیگه اینجوری نیست.

امسال قراره کون آسمون وا شه و ایران تبدیل به یه کشور توسعه یافته شه.

شما می‌تونی منافع ملی یه کشور رو برینی توش. بعدشم سالروزشو تعطیلی اعلام کنی و بگی خیلی کار بزرگی بوده.

چگونه پوپولیستانه از یک پوپولیست دیگر قهرمان بسازیم. قاضی بعدش هاله نور مصدق رو هم دید و مغلوب شد.

جشن‌های بغانی و غیر ابراهیمی که با اتفاقات طبیعی همراهن و نه با داستان‌های برساخته تاریخی به نظرم یه ویژگی خیلی مهمشون اینه که با زندگی آدم‌ها در ارتباطن. دقیقا مثل حرف همون آخونده غیر از ما گاو و خر اسب هم خوشحال میشن و چی بهتر از این که آدم احساس یگانگی با محیطش پیدا کنه؟

توهمات جالبی در جامعه ایرانی موج میزنه واقعا.

یه گیلک نمیگه ای وای، چه بد شانسی‌ای. میگه: ئا خودایه من بگایم.