"beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın."

“imkanım olsa sana güzel bir geçmiş de alırdım, baktıkça burulmazdın, gülümserdin hep.”

bir an geliyor ve vazgeçiyorsun ama üzülerek değil, müthiş bir rahatlıkla; bu hissi seviyorum.

öldükten sonra çiçeği kim ne yapsın?

tam olarak burdayım..

“İyi kız” ve “kibar çocuk” sendromundan kurtulduğunuzda özgürleşiyorsunuz. Hayır senden iyi değilim. Senin gibi zaaflarım, kusurlarım ve öfkem var. Sınırlarımı ihlal etmeye kalktığında sana yapacaklarımı ben de garanti edemem.. Bana buna göre yaklaş. Mantık bu.

Son yıllarda iki şeye azami dikkat ettim; kendimi israf etmemek, kimsenin azı ile yetinmeye çalışmamak. İlaç, ilaç...

2025’in kelimesini söylüyorum: istikrar. İstikrarlı bir ilişki, istikrarlı bir dostluk, istikrarlı bir para. İstikrarsız hiçbir şeye yokum, yokuz.

Sırtımızdaki kamburlardan, yük gibi gelen sahte bağlardan, yaşamanın ağrısından ve kalbimize çöken kederden kurtulduğumuz bir yıl olmasını dilerim.

inceldiği yerdeyim ama kopamıyorum..

pervasızlık uzak bir kelime oldu hep.

eylemler sahibinin vitrinidir.

İnsan,insandan vazgeçmez. İnsan,insana yüklediği manadan vazgeçer . “Farkın yokmuş kimseden,ben farklı bakmışım,bilmeden..!” der ve gider. İnsan,insandan gider..

Dostlarim bu adamlara bos yere laf anlatmaya calismayin. Siyasal islam yok sayilmali ve peyderpey yok edilmelidir. Ciddiye alinacak bir tarafi yoktur. Bu kadar.

deveyi güdemedim. bu diyar da sarmıyor artık.

o insanla karşılaşmanın muhakkak bir sebebi var. hayatına gelişi de sebepli, gidişi de. sana katacakları ve senden alacakları var. birbirinizi iyi birer insan kılışınız var. birbirinize sevmeyi ve dostluğu öğretişiniz var ama birbirinizin en büyük hayal kırıklığı oluşunuz da var.

istifa ettim diye pankart açasım var; ruh sağlığım için bir alkış alırım!

“Biliyorum, bir gün dayanamayacak küçük kalbim; arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim her şeye veda edeceğim.” Nilgün Marmara