bana çok şey vadedildi yapılmasa da hesap soramayacak olana hep çok şey vadedilir zaten

Ne düşmanım, ne pişman ama çok kırgınım bu hayata. Kalbimle yürüdüğüm her yolun sonunda, kalbim elimde geri döndüm. Artık sadece kendime ağlıyorum çünkü ben beni, sevgiye inanarak öldürdüm.

çok yüz göz olmamaya çalışıyorum

ölene kadar oyalanıyoruz

yolunda giden her şeyi yolun kenarından izledik

ben hala dolaşıyorum avare

durduk yere sana ben ezelden geldim lan diye bağırasım geliyo

ofkeli tarafimizin ihtiyaci belki sefkattir

hiçbir şeyin yanlış olmadığı ama hiçbir şeyin doğru hissettirmediği tuhaf bir ruh halinde sıkışıp kaldım

“çiçeğe dokunuşu, çiçekten güzel.” #23Nisan

başka bir evrende en güzel halinle

her gün söverek gittiğim işimden ağlayarak ayrılmak…

asabiyet var ama duygusalim

yaşayışta sadelik, düşüncede ihtişam.

nasip olmayan şeylerden mahrum mu bırakıldık muhafaza mı edildik ikilemi

“hiçbirimiz dünkü insan değiliz.”

tam ortasindayim.. bilen bilir bir yerin tam ortasinda olmak hicbir yere ait olamamanin ilk duragidir