Kuş uçmaz kervan geçmez bir yerdesin, su olsan kimse içmez, yol olsan kimse geçmez, elin adamı ne anlar senden…

Çın çın ötüyor yüreğimde şu Dünya’nın ıssızlığı, tanrı kimseye vermesin böyle yalnızlığı

Yarım bırakılan lokmanın hesabı sorulur da, yarım bırakılan insanın hesabı sorulmaz mı?

Ne kadar ironik, yarışı kaybettiren şeyin kaybetme korkusu olduğunu yarışamayacak kadar yaşlı olanlar biliyor.

Kalbi kanayan bıraksın, kanasın, bir müddet kan sızar, sonra kanatan…

Kabuslarıyla kolkola uyurgezeriz biz, korkumuz kabusdan değil, uyanmakdan…

-gökyüzüm +kanatlarım

Üzülme yoksun diye yanımda, ben seni sensiz de sevdim…

-bu dünyadan kırgın ayrılacağım..

Keşke daha sık anlaşılsak

Yanımda olmak için, yakınımda olmana gerek yok, nereye gitsem götürüyorum kendimle

Aksın kan, herşey kaderince…

Aynı gözde; bir bakışla yaz, bir bakışla ayaz iklimi

Yıldızlar yerinde kalsın, dilek tutacak hayal kalmadı

Gülüşüne kaç ömür sığıyordu, gidişine kaç can verdim saymadım.

Ben seni sadece sevmiyorum ki… ben seni sevmeyi, seninle doğan güneşi, gülmeyi, patlayan bir lastiğe sövmeyi, şansıma tükürmeyi de seviyorum