Kişi, ideal benliği uğruna, benliğini unutmanın bedelini kendinden nefret ederek öder. Parlak bir makyajın altında bir enkaz yığını olarak: 'olması gereken ben'in 'olan ben'e zulmün adıdır bu.
Çok susup az konuşma zamanı...
Acıyı yaşayarak, anlatarak hikayeleri paylaşarak geçilecek bu zamanın içinden. Birbirimizi anlamak, acıları paylaşmak nasihat ederek değil, gönülden dinleyerek, tüm azalarımızla birbirimize dönerek mümkün olacaktır...
Bu acı bizim. Hepimizin...