“balıktım” grubuna bir mail?

nostalji kelimesi, yunanca "nostos" (dönüş) ve "algos" (acı, eziyet) kelimelerinin birleşmesinden oluşur. yani nostalji, geri dönüşün acısıdır.

13 bin kişilik “balıktım” grubu büyüyor. yeni mektubunu okumayı unutma. 🤍

anılarımız, geçmişimize götüren tek yönlü biletimiz bizim. değişebilir, dönüşebilirler; insan olmanın belki de en anlamlı yanlarından biridir bu. aynı anıyı iki kişi yaşarız ama farklı hatırlarız. bir şeyleri ekler ve çıkarırız.insan anılarını anlamlandırmadan nasıl yaşar ki ✨️

"biraz da kekik toplayalım."

bir şeyleri birlikte halledebilmenin gücü. halledemesek de birlikte halledememiş olmanın esenliği.

kadınların ertesi gün rahatlıkla yaşayabileceğini bildikleri bir geleceğin olması dileğiyle. 8 mart kutlu olsun.

sevdiğimiz insanı tanıdıkça onu tanımanın ne kadar ayrıcalıklı hissettirdiğini düşünür ve şöyle deriz: “o kadar insan varken benim seni tanımamı istedin.”

insan ilişkilerine, sevgiye önem veriyoruz çünkü elimizde bundan başka bir şey kalmadı sanki.

yalnızlık bir parktaki bankta tek başına oturmak değil de söyleyecek onca şeyin varken yanında kimsenin olmaması sanki.

durduk yere gelen “bırakın da yaşayalım” diye bağırma isteği.

bir insanı tanımak için o insanın başkalarına nasıl davrandığı, bir sokak kedisiyle karşılaştığında ne tepki verdiği, haksızlığa karşı nasıl konumlandığı da önemli.

ama sen de bilirsin ki arada yalpalar ve düşeriz. birbirimizin elini sıkıca tutarız da. bizi bir arada tutanlardan biri de düştükten sonra uzanan elin kesinliği değil mi zaten?

“gözlerim kâfi değil, daha yüzlerce göz bulmalıyım, ödünç almalıyım da seni öyle seyretmeliyim; fakat kimden ödünç alayım, kimde var seni seyredebilecek göz.”