🔥The 9th Round of Easy Loan, Earn $40 Reward is in progress❗️ ⏰ Promotion Period: January 15th - Feburary 15th, 2025 👉 Register now and check more details at gate.io/campaigns/358

Yazarlar her an yazar. ilham beklemezler istedikleri her an yazarlar. Çünkü; onlar, ozan, seyyah, keşiş, inşaatçı, kalıpçı, duvarcı, ressam, müzisyen vb. Kısacası hayattır onlar. Ondandır gerçek hayatı yazarlar. Bundandır herkesin yazılarında kendine benzeyen bir kelime bulması.

Bir, kar tanesi gibi; saf ve farklıydım.Bir tipi de savruldum, denize düştüm eridim, bittim. Deniz mi ? O hiç bimez beni (❄️)

Ež meleîketek'bûm, le asiman'a da , dêfiriyam. Pêrêmın şêkestîne, Û birindarım, nîkârîm bıfırêm. Ama hiç nîkârîm ciyêxada bîsekînım. Kelû canım, xûn şirinêm, çaw qâmerêm. Hiç hêznakîm, dılê jî kesî bîşkênîm. ( Melek'ê Tavîs)

Bazı yazılar dilinde güzeldir. Farklı dile çevirince anlamını yitiriyor. Tıpkı başkasını sevdiğin gibi.

Parmağım kırıldı, yazamıyorum (gerçek)

Kişi, ebeveyn ve çevresi ile endex oranda etkileşim ile büyür. Lakin; kendi kabuğunu sorgulayanlar müstesna, işte onlar doğrunun peşinde olanlardır. Tarihte bunlar deliler olarak adlandırıldı. Zaten korkakların işi değil delilik. ( Zır Deli)

Yazıların bile anlamını yitirdiği bir zamanda sadece yazma eylemini gerçekleştirmek için yapılan bir grevin noktalama işaretleri geçemeyen bir eylem olarak kaldığını biliyor musun? Olric? Senin niye adın niye Olric ? Bir kitapta okumuştum doğru.

3 yıl sonra ehliyetimi almaya gittim Ümraniye Atakent Karakoluna bir ay içinde imha ediyorlarmış dedim bakim bırakmadı memur Bey.

open.spotify.com/track/10n66m41…

Düşünceler, fikirler, ideolojiler, dayatılan adetler. Kısacası; hayatın, anlam ve önemini yitirdiği bir zamanda yaşamak bize düştü. Herşeye rağmen gülüp eğlenen, kahkahalar da boğulan bir hayatı yaşamak. İşte bu yaşama yapılan en büyük eylemdir. Gülüşünüz eksik olmasın, dostlar.

Sürrealist bir yaşamın, dibine kadar gerçekleriyle karşılaşınca insan; mevsimler gibi değişir. Kışı yaz, yazı ayaz olur. Geceleri, en çokta geceleri üşür.(Realist)

Sahipsiz kuşlar gibiyim, göç bile etmiyorum.

Bir zindan adasında, akıl oyunları ile dolu saklambaç oyununda; ben ebe, sen ise saklanan, yakalarsam öperim.

Günlerin, yıllarını unuttuğum bir zamanın; öğlen vaktinde, güneşin en tepede, gölgelerin olamadığı bir anda seni aradım, telefonunun kapalıydı. Bende; siyahi tenimi yakan güneşin affına sığındım, beni yakmasın diye.

Nedir, beni böyle hasrete boğan? Gözlerin mi? Hasret. Yoksa; sözlerim midir? Esaret

Bu Yağmur'lar, ölüm kokar. Çünkü; O'nlar, soğuk sular.

Bu Yağmur'lar, ölüm kokar; bu yağmurlar, Akarsular. Bu Yağmur'lar, ölüm kokar; bu yağmurlar, derin sular. Bu Yağmur'lar, ölüm kokar, bu yağmurlar, Okyanuslar.

Bir Seyyah gibi; gezegen gezegen, dolaşırken, bir Dünya güzeline vuruldum, kaldım el topraklarında.

İnsanlar, seni alır, kullanır, dirhem dirhem, azalırsın. Sonra; vapurlarda yüzmek istersin, Okyanuslarda kaybolmak. Güneş, en tepede, tebessüm eder sana. Unutma! Der, Sen Güneş'in oğlusun.

Depremler, oluyor; Beynim de, dışarıda," deprem oluyor". Sesi var. Her yanımda, konuşan insanlar, hep konuşurlar. Senle konuşmadan ölmek midir? Ölümlerin, en insafsızı.