çok sevdiğim bir yalandın

ben hep kendimi insanlardan aşağı gördüm sanırım bütün tramvalarımın sebebi buydu

çok karışığım bazen dalgın bazen üzgün bazen mutlu bazen ağlak dünya da mı böyle

herkesin olan benim değildir, benim olan herkesin değildir

tutarım seni, kanatlarım var günahlarımdan.

kendimi kaptırıp ölmeyi bile göze aldım bunu hiç anlamadın.

tüm yüzler seni bana hatırlatır