“Düzenim bozulur, hayatım alt üst olur diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını?” . Demiş : Şems-i Tebrizi

Fırtına öncesi sessizlik ...

"Dünya bir penceredir, her gelen baktı geçti..."

Sessizliğin sesi duyulmaz, hissedilir; kulaklar değil, ruh ve yürek duyar onu.

Vicdan barındıran bir el, İçinde merhamet olan bir yürek, Ve gülüşünde samimiyet taşıyan bir yüzden güzeli yok...! Ve insan ; Evrende gövdesi kadar değil, Yüreği kadar yer kaplar...

Bazıları seyrederken hayati en önden, Kendime bir sahne buldum oynadım. Öyle bir rol vermişler ki, Okudum okudum anlamadım...

Hem düşünceden hem de zamandan azade kalmak...

Şu Dünyada önemli olan, birinin nasıl doğduğu değil, nasıl büyüdüğüdür.

"Gerçek kişiliğimizi yeteneklerimiz değil, yaptığımız seçimler gösterir."

Gemileri yakar mürettebatıyla kaptan, dönmez artık geriye Öyle bir an gelir ki değil gemileri limanları bile yakar.

Sanki varoluşumuz, yaşamımız birtakım anlamsız, saçma sapan rastlantılara bağlı değil de daha derin ve kavrayamadığımız bir bağıntı varmış gibi duyumsarız ve itiraf etmesek bile herkesin hoşuna gider ve böyle sürüp gider.

Mütekebbire karşı kibir sadakadır.

Eyyüb'ün içtiği su, Şit'in bastığı toprak, Nuh'u boğmayan tufan, İbrahim'i yakmayan ateş, Süleyman'ın hükmettiği hava.

Belki de farkında olmadan gitmek istediğin yol, Derbent-i hakikattir.

Bitmek bilmeyen bir patika, ruh ve beden arasında...

İnsanın gölgesi onun yarınıdır, geleceğidir. Tüm zamanlarda ise en dürüst yansımasıdır.

Mutluluk modern zamanın uydurduğu bir kelimedir. Eskiler "Bahtiyar Ol" derlerdi, Yani bahtınla barışık ol.