Gelecek endişesiyle 'Yarın ne olacak?' diye korkmak yerine, 'Allah’a tevekkül edip bugünü en güzel şekilde yaşadım mı?' diye sormak, kalbe sükûnet verir. 'Kim Allah’a tevekkül ederse, O ona yeter.' (Talâk 3) vaadi, güven tazeler.

Bir anlaşmazlıkta 'Haklı olduğumu nasıl ispatlarım?' diye düşünmek yerine, 'Bu tartışma Allah’ın rızasına uygun mu?' diye sormak, nefsin tuzağından kurtarır. 'Ben, haklıyken tartısmaktan kaçınan kimse için cennetin kenarından bir köşke kefilim." (Hadis)uyarısı, fitneyi söndürür.

Geçmişe üzülmek, geleceğe kaygılanmak yerine; bugünü Allah’ın emaneti bilmek kalbe huzur verir. Her günün rızkı farklı, her imtihanın sabrı da ayrıdır.

Zalimleri durdurmak, kibirlerini kırmak, merhameti kâim kılmak ve insanlığa umut taşımak için seferiniz hayırlı olsun. #GlobalSumudFilotilla

Ahlaklı insan merhameti eylemle gösterir, acıya kayıtsız kalmaz. Ahlakçı insan ise "insanlık" nutukları çeker, ama sokaktaki bir dilenciye dahi duyarsızdır; vicdanını süslemek için ahlak dilini araçsallaştırır.

Küçük sıkıntılara sabretmeyi öğrenmeyenler, zamanla büyük belalar karşısında çaresiz kalırlar...

İnsanın "Başaramayacağım" korkusuyla adım atamaması, "Kaderde varsa olur" diyerek çabayı terk etmesi değil, "Tedbir al, sonucu Allah’a bırak" sünnetini ihmal etmesidir. Allah Resûlü'nün (sav) "Önce deveni bağla, sonra tevekkül et" buyruğu dengeyi öğretir.

İnsan iki şeyle diri kalır: yüzündeki kızarıklık, kalbindeki sızı. Biri utanma, diğeri pişmanlıktır. Haya kaybolduğunda toplum arsızlaşır, nedamet kaybolduğunda toplum katılaşır, taşlaşır.

Tevekkül;tedbiri alıp Allah’a güvenenlerin huzur kaynağı, kadere isyanla endişelenenlerin ise kalp karışıklığı... Rabbimiz! Tevekkülümüzü, bize kâfi bir teselli eyle.

Sıdk her şartta hakikati söyleyenlerin kıyametteki şerefi, yalana alışanların ise dillerinin ateşle dağlanması... Rabbim! Dilimize hakikati, kalbimize ihlası yerleştir.

Kaygılar insanı tüketir, tevekkül ise diriltir. Çünkü kalp, ancak Allah’a yaslanınca gerçek güveni bulur. Hayatın en büyük huzuru: “Ben elimden geleni yaptım, gerisi Allah’a aittir.” diyebilmektir.

Kul "keşke"lerle pişman olur; Allah "belki"lerle terbiye eder. Geçmişe takılıp kalma; her kayıp, yeni bir kazancın tohumudur. Zira Allah, senin için en güzel filizi seçer.

Zâlimin rişte-i ikbâlini bir âh keser Mâni'-i rızk olanın rızkını Allâh keser

Kader, insanın aklına değil, Rabbi’nin rahmetine emanettir. Dünya telaşı seni kuşatsa da her şeyin bir ölçüsü vardır. Sana düşen çabalamak, takdir etmek ise Allah’a mahsustur.

Sabır, sadece beklemek değil; imtihanı hikmete dönüştürmektir. Çünkü “Allah sabredenlerle beraberdir” (Bakara, 2/153). Bu beraberlik, insanın yalnızlığını unutturur ve kalbine dirayet kazandırır.

Toplum bozulursa birey de yara alır. Çünkü “Şüphesiz ki, bir kavim kendi durumunu değiştirmedikçe Allah onların durumunu değiştirmez” (Ra‘d, 13/11). Islah bireyden başlar, toplumda yankı bulur.

Her dost dost değildir. “O gün Allah’a karşı gelmekten sakınanlar dışında, dostlar birbirine düşman olurlar” (Zuhruf, 43/67). Gerçek dost seni dünyada korur, ahirette de bırakmaz.

Yavuz Bületn Bakiler, büyük üstad, Allah rahmetiyle muamele eylesin Sözde senden kaçıyorum Dolu dizgin atlarla Bazen sessiz sevdasın İpekten kanatlarlaAma sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla Karşıma çıkıyorsun En serin imbatlarda Adını yazıyorum Bulduğun fırsatlarla Yüreğimin

"Kısmetimde yoksa" korkusuyla girişimden vazgeçmek, kısmetin ne olduğunu bilmediğimiz içindir. Belki de kısmetin, o yola koyulduğunda seni bekliyordur. Harekete geçmek, kaderin kilidini açan anahtardır.

Allah Resulü (sav) Hendek Savaşı'nda hem çukur kazdı hem de dua etti. Sünnet, "Kazma, sadece dua et" değil, "Kazarken de dua et" talimatıdır. Fiili duayı, kavli duadan ayırma.