hepimiz mi o, çocukluğumuzda bir bahar günü öğleden sonrası bir anlığına deneyimlediğimiz o huşuyu arıyoruz yani bütün hayatımız boyunca

bi gün bu oro*pu çıkageldi…

baya iyi yer, insanın içini mutlulukla dolduruyor

“umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim.”

senin sayende.

peki hiç geliyor musun Ankara’ya falan

“Gösteriş merakı patolojik düzeydeki aşağılık kompleksinin en tipik belirtisidir…” —Alfred Adler

Birisini sevince ona karşı toleransınız yüksek olur. Eğer sizi kırmaktan çekinmiyorsa, kolay öfkeleniyorsa sevgisini sorgulamanız gerekir. Çünkü sevginin olduğu yerde Özen vardır.

Biraz önce “tercih’i mutluluk olan kişinin tahammülü az olur” diye bir laf duydum ve literatürüme ekledim, çok iyiydi.

Hiçbir şeyi kişisel almamak müthiş bir güç. Biri saygısız mı davrandı, demek seviyesiz biriymiş. Biri zayıf noktanızı mı hedef aldı, demek kalitesi bu düzeydeymiş. Mantık bu. Kötülükleri üzerinize aspiratör gibi çekmemek; mesafelenmek, dışlamak ve özgürleşmek harika bir his.

Hırsızlara saldırmak ❌ Yemeği daha hızlı yemek ✅

rahatsız ediyor muyum telaşı olmadan yerli yersiz her detayı vererek gününü anlatabilmek

o limonun yerinde olsam o avokadoyu olgunlaştırmaya çalışmazdım siktirolur yuvarlanır giderdim. çünkü avokado olgunlaştırmak benim görevim değil.

şu balıg dünyası olmasa vejeterjan olmama ramak kaldı