🔥The 9th Round of Easy Loan, Earn $40 Reward is in progress❗️ ⏰ Promotion Period: January 15th - Feburary 15th, 2025 👉 Register now and check more details at gate.io/campaigns/358

Bugün mutfağı ben kaptım. Yemek yapmak benim için bir terapi olduğundan işleri bitirip dört gözle bu anı bekledim 😭 Burrito yapacağım mavi güllerimin manzarasında, oh be 💙

Meksikalılar neden pirinç koymadın diye bana sitem ederlerse keyfim öyle istedi carnal diyeceğim. Ben her şeye patates koyarım, Ankara’da doğdum ben 🥔

Hayatımda çok haksızlığa uğradım, kişisel olarak ama bunlar doğrudan bana yapılsa da hiçbirinden bu kadar nefret etmemiştim. Dilerim ölemez sürünür, iki dünyada da acılar içinde kıvranırsınız da yaşattığınız yanınıza kalmaz. Yeter artık bu nasıl bir insanlık, hak, hukuk unutmak?

Şuna öyle bir sinirlendim ki anlatamam. Yıllardır ararım Avrupa’da fıstıklı çikolata. Türk marketinden aldığımda da yabancı arkadaşlar şaşırır bu ikiliye. Sonunda çıkmış ama neyin üzerine ve neden olduğunu biliyoruz. Türkiye’den yayılsa fena mı olurdu? Yoğurt misali, kaptırdık.

Benim için bu o kadar günlük bir rutin ki tweeti okuyunca nasıl ya normal değil mi zaten diye şaşırdım

Ben buraya girer girmez ilk bunu engelledim. Nefret güçlü bir duygudur, kimseden nefret etmiyorum teranesi atacak değilim. Nefret ediyorum, her gün beddua ediyorum, ölmeyip sürünmeni, daha da düşmeni, herkesin tekme atmasını istiyorum. Allah senin binlerce kez belanı versin.

Ay burada negatif konuşmalar yapmayacaktım sizden az önceki beddualarım için özür dilerim. 4 gün sonra sevgilimin doğum günü, bu sene şöyle bir şeyler deneyeceğim. Profesyonel olmaz ama başarırsam size de atarım 🤭 Bana iyi dileklerinizi yollarsınız değil mi? 💙

Bölüme de başladığımı bildiririm efenim, saygılarımla. Dipnot: 23 kez düzenlenmemiş halidir, biliyorsunuz artık ✨💙

Sevdiğim yazarları yakından tanımak istemiyorum artık. Oyuncuları, severek dinlediğim şarkıcıları da öyle. Zaten bir avuç kaliteli kalem var herkesin papağan gibi aynı isimleri saydığı Türk edebiyatında. Ayfer Tunç’u daha bugün uzun uzun arkadaşıma anlattım.

Anayurt Oteli’ni okuyorum da bu Zebercet’e edebiyatımızın ilk inceli diyebiliriz bence.

Dün sevgilim kendi kendine felsefe ekolu kurdu. İlk takipçisi de ben oldum. Sonra konuşma biraz ilerledi, bana doğru yaklaşıp, ‘Ee anlat biraz Stoa mtoa, Varoluşçuluk benim ekolle benzer mi?’ dedi.

Editörken müdahale edemediğim yazılar için sinirleniyorum; yazarken kendim gibi bir editörle çalışsam çok tantana koparırdım biliyorum. Ortada kaldım çikolata yiyorum, o da kilo yapıyor 😅

Yıllardır üşendiğim için kendime maske fırçası almam. Az önce yüz kremimin yanında hediye yollamışlar. Ücretsiz ürün tedarik edenlerin o keyfini bir miktar da olsa anladım, güzel bir hismiş. Yine de ihtiyacım olmayanı istemek/istiflemek tercih edeceğim bir şey olmazdı.

Sihirli kazanımın içinde çok özlü iksir yok, baya tarhana çorbası var. Ankaralı büyücüymüşüm deriz soran olursa. Yazın da demet demet yeşil nohut yerim, bulursam. N’apim ev cinlerinin pişirdiği Yorkshire pudingini. Köleliği de sevmem.

Nisyan kelimesinin köküyle insan kelimesinin kökü aynıymış. Nesiye yani unutmak. İnsanın fıtratı demek ki unutmak üzerine kurulu.