"İnsan acısından utanır mı Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum…”

•Telâş etme! Kalıcı değiliz..

Ciğerini bildiğim yanıltmadı da, Değerini bildiğim, çok kırdı hafız...🍂

🍂 Bir Sürü Taş Oturdu Yüreğime... Ve Bir Sürü Hayalimi Telef Ettiler... " Ama Benim Suçum Ne Diyemedim"

Artık hiçbir şeye anlam yüklemiyor, anlam aramıyorum. neyse o ... nasılsa öyle kabulleniyorum. değiştirmiyor, ısrar etmiyor, uğraşmıyorum. Herkesi kendim gibi sanmanın verdiği zararı hiçbir şey vermedi bana. ..

"İnsan acısından utanır mı Döktüğüm yaşlarla zehirleniyorum…”

Ah be 'devran', Bir türlü dönemedin ya, Sana da aşk olsun...

İmam Şafiî demiştir ki: ” ومن لم يصن نفسه لم ينفعه علمه“ “Nefsini korumayana ilmi fayda sağlamaz”

İnsan insana yüreği kadar yakındır. Mesafelerin hükmü yoktur..

Yıllar sonra öğrendim ki; "Bağırıp çağırmana gerek yok. Sesini duymak isteyene bir fısıltın yeter." O küsmüş, bu darılmış, şu mesafe koymuş, zerre umrumda değil. Taşın çiçek açmadığını, suyu boşa harcayınca anladım...

"Ölüm ile ayrılığı tartmışlar, elli dirhem fazla gelmiş ayrılık."

''İNSAN''yorula yorula yürür, Kırıla kırıla büyür.. Yorulduğunda yoldaşın, Kırıldığında dostun belli olur..

Bir süre sonra...! Kendi kendine iyi gelmeyi, öğreniyor insan...! İşte o vakit... Ne gidenlerin, Ne de gelenlerin... Hiçbir önemi kalmıyor...!

İnsan insana, rol yapmaktan başka bir çare bırakmadı... Yaşanılabilecek tek gerçek bir yer kaldı... O da yalnızlık...

İnsan insana, rol yapmaktan başka bir çare bırakmadı... Yaşanılabilecek tek gerçek bir yer kaldı... O da yalnızlık...

Bir süre sonra...! Kendi kendine iyi gelmeyi, öğreniyor insan...! İşte o vakit... Ne gidenlerin, Ne de gelenlerin... Hiçbir önemi kalmıyor...!

"Bir yılda olmayan; bir anda olur Allah'a güven."

Bahçemi sel götürmüş ben yağmur diye geçiştirmişim, emeklerim ziyan olmuş ben gökkuşağına sevinmişim...

Derler ki: kalbin gerçekten temizse, _Allah sana insanların hakikatini gösterir. ve hakikati gören, çoğu zaman yalnız kalır. Bu yalnızlık ceza değil; ilahi bir korumadır."_