Elinden tutulmayan utançlar her zaman hatırlanır.. Herkes tarafından hatırlanır.. Çünkü sistemin bir parçasında olan utanç o sistemin diğer tüm parçaları tarafından paylaşılır.. Baba kendinden utanıyorsa anne de çocuk da utanır.. Çocuk utanmayı tanımış bilmişse, bildiğini yapar
Sakince düşünmeye o kadar alışkın değiliz ki "etik" kelimesini gören bazıları "Şimdi felsefenin sırası mı" diyor. Felsefeyi hayati meselelerle bağlantısız, öyle oyun olsun, eğlence olsun diye yapılan bir şey gibi düşünüyor herhalde.
Hiç bakmamıştım şimdi denk gelip baktım da tanıdığım hiç beklemediğim, kendi içlerinde de alakasız (ilgi alanları/ kişilik özellikleri/ değerler bakımından) birkaç arkadaşım Dilan Polat'ı takip ediyor, var mı bir mantığı bunun, nasıl bir kesime hitap ediyor bu kadın?
Ne yardan ne serden geçmece hareketi olarak çocuğun yüzünü kapatarak instaya atma akımı hiç hız kesmedi ülkece hem ambivalan hem muhakeme sıkıntılıyız ya
Kongrelere gitmekten param kalmadığı için yatırım yapamıyorum ve kendimi çok yabancı hissediyorum ortamlarda ekonomist triplerine giremiyorum artık 10 dakkalık bilgimle
Bir gün bu salak düzenden kurtulursam "kurum kültürü" adı altındaki kurumsal narsizm ve kapitalizmin köleleştirmesini statü adı altında kabul eden doktorları bir daha görmek bile istemiyorum