Hem güçlü olup hem hassas kalpli biri olmak çok zor.

Düşmekten de korkma,düş. Ayağa yine kalkarsın.

Telaş etme kalıcı değiliz .

“Herkes herkessiz yaşayabilir .”

Kendi ayibiyla yüzlesemeyen elinde fenerle baskasının gölgesinde kusur arar.

"Bir gün elinde çayin ve yüzündeki sessiz gülümsemeyle, kimsenin yarim, eksik sevgisine kendini muhtaç etmedigin için, dogana uymayana uymadigin için, seni sen yapan taraflarini kabul edemeyenleri hayatindan ugurladigin için, kendine tesekkür edeceksin."

"Nasil bir his biliyor musun? Oda çok geniş ama sığamıyorsun, bak kapı orada ama çıkamıyorsun, pencere açık ama nefes alamiyorsun."

Ne kadar kaliteli olursanız olun yanlış yerdeyseniz değersizsiniz.

Ülkede büyük bir üslup sorunu ve hadsizlik var: çoğu kişi konuşmayı öğrenmiş fakat kiminle neyi nasıl konuşacağını ne yazik ki öğrenememiş. Dostoyevski; "insanlara olan saygımı korumak için onlardan uzak durmaya çalışıyorum . "derken haksız değilmiş.

Belkide bu kadar kaygılandığım gelecekte ben yokumdur.

"Gerçek aptal kimdir? Aptalın kendisi mi yoksa onu takip eden mi?"

Sessizdim ama asla kör olmadım .

Kötülük var olmak için iyiliğe muhtaçtı.

Her renk birgün siyaha döner.

Belki de en zor olan, karşındakine acı vererek aslında ona da bir özgürlük bırakmaktır. Çünkü bazı kırılmalar, her iki taraf için de yeni bir başlangıca kapı aralar…

İnsan, en büyük hazinesini dışarıda değil; kendi içinde, ruhunu arındırarak ve bilgeliğe yönelerek bulur.