özlemin son bulacağına olan inancımı aynı kokuyu aldığım her saniye aklıma düşüşünde kaybettim

yollarına çiçek dökmemişim gibi ucuz kaldırım çiçeklerinin kölesi oldun

ne söylediklerimle hissettiklerim uyuyor ne de yapmak istediklerimle yaptıklarım

tüm sahteliklere kapılıp gidiyoruz yalandan gülüyoruz yalandan seviyoruz yalandan ağlıyoruz. alkışları duysak da artık kapansa şu perdemiz eve gitsek

hiç ciğerine kadar bildiğinizi sandığınız birinin kendini bambaşka bir insan gibi anlatmasına şahit oldunuz mu ben oldum

içimde bir yangın almış başını gidiyor söndürmeyi bırak daha da körüklüyorum küllere karışıp yok olmak istiyorum

bu kadar karmaşıklığın içinde dümdüz olmak zaten imkansızdı senin suçun değil

beni yılgın bir hoşgörüyle benimsemen çok mu zordu sanki

öyle anlar geliyor ki ağzımızdan hiçbir sözcük çıkmasa bile anlaşılmayı bekliyor insan ve beklemekle de kalıyor

tekrar tekrar okuduğum bir kitap gibiydin benim için, sonumuzun değişmeyeceğini bile bile her seferinde yeni bir heyecanla başladım seninle

bazen sen bir şey yapmasan da çok şey olur ya işte o zamanlarda bir şey yapabilmeyi çok isterdim

gözlerinin içine beni anla diye dil döken göz bebeklerimi görmedin payıma düşen ise akan her yaşı kendi ellerimle temizlemek oldu

sorarsan nasıl olduğumu iyiyim derim içim parçalansa da, gülümseyip dururum içim kan ağlasa bile. buyum ben içimi dışıma bi akıtsam halimi sorasın gelmez ki bir daha

vücudumdan bir ürperti geçti meğer aldatılıyormuşum

sanki günlerce hiç durmadan konuşsam bile beni duymazmışsın gibi bir his

senin kafanın içinde yaşamayı o kadar isterdim ki bu kadar kendimi düşünebilmek nasıl bir şey görmem gerek

yarın olmasa da olur bugünün ne faydası vardı ki

sensizlikten nasibimi doyasıya aldım sıra ne zaman sana gelir

Amciğimi diller misin

Kim silker beni ciddi vercem