Okulda uyumayı özledim...

An gelir en güzel gün dakikalar içinde zehir olur.

Acıyorum içimdeki yalnızlığa sonu olmayan bir karanlığın içinde

“Boğulmak için suya ihtiyaç yok, düşünceler yetiyor”

İnsanın en çok kendine acıması lazım aslında kimse bu kadar gam ve kederi hak etmiyor.

İlişki istemeyip sevilmeyi istemek... Buda garibanın delirme şekli

Burdaki herkesin klibi gözünü kapattığında başlıyor.

Hevesle çabaladığı şeylerin ziyan oluşuna şahit olunca bir adım daha atmak gelmiyor insanın içinden.Bir bankta sessizce oturup gelip geçeni izlemek gibi bir şey bu his.

Bir durgunluk var hayatımda ne olduğu bilinmeyen,sorgulanmayan ve bitmeyen...

Acımasız,acınası bir varlıktır insanoğlu.

Koca bir dünya üzerime yıkıldı da ölmedim

İnce bir çizgi,var olmakla yok olmak arasında...

Bugün yine gezintiye çıktım kendi kafamın içinde. Herzamanki gibi kayboldum; bilmediğim ,hissedemediğim,korktuğum karanlık sokaklarda.