1. BIRÛSK, TELEFON Û JIN – Ji bo ku mirov xeberê zû bigihîne derekê gelo çend rê henin? – Sisê. – Ew çi ne? – Birûsk, telefon û jin.

Nanek yê tenûrê baş pijayî Mulkê ecemê bo kim fedayî Dilbikul

Çirk dibin hûrdem û saet Paşê roj û mah û sal Dê holê domke ev adet Ta bibin mêvanê çal Dilbikul

Qet rehim nîne te ey yar! Bûye dil herwekî seng Ji du birhan te nîşan kir kezeba min bi tifeng Ew ji destê te ye lewma ji me dernakeve deng Dilbikulê Cizîrî Her bi mîzan direşînî cegerê tîr û xedeng Ji neseq sa’iqe me j’qewsê hilalî şeb û roz Melayê Cizîrî

Li Wanê baranê lêkir: Baran barî b'rehmet e, xunav barî b'rehmet e Rûkê erdê kir xet e, rûkê erdê kir xet e Ramûsanê keçikan L'mala babê edet e Weylê weylê weylê Weylê lê baranê!

Edeb tiştekî din e ezîzê min, bi xwendinê nayê zanîn.

Gelek qedrê çixarevexwaran bigrin, ji ber ku mirina wan nêzîk e.

"İ’lem Eyyûhe’l-Ezîz! (Bizanibe ey birayê ezîz!) Ew însanê ku hişê wî li serê wî be, ne bidestxistina karên dinyayê kêfxweş dibe û ne jî ji ber wê tişta ku winda kiriye xemgîn dibe. Lewra dinya ranaweste, diçe. Însan jî bi wê re diçe. Tu rêwî yî. Binêre şefeqa (spêdaye) ++++++

2- kalîtiyê li ser guhê te re hilatiye. Ji nîvê bêhtir ê serê te bi kifinê spî hatiye pêçan (pora te spî bûye). Nexweşiyên ku niyeta wan ewe di laşe te de bi cî bibin desteyên keşfe yên mirinê ne. Digel vê yekê temenê te yê ebedî li pêşiya te ye. Rihetî û lezeta ku tu di wî +++

3- temenê (‘emrê) baqî de bibînî ancax bi xebata te ya di vî temenê fanî de ve girêdayî ye. Haya te qet ji wî temenê baqî tune ye. Berî ku sekerata mirinê te hişyar bike hişyar bibe. (Mesnewiya Nûrê, Hebe.) Wergêr: Dilbikulê Cizîrî

Were li ser dilê min textê xwe deyne ey yar Nebî ji ser wî textî bêyî xwarê tu yek car Dilbikul Cizîrî

Xwedê zane Leyla min Li ser te ye meyla min. Dilbikul

Dînê dewletê; ne ev e, ne ew e, ne ya dî ye; dînê dewletê edalet e, ango dad e, dadwerî ye, dadmendî ye.

Dixwazim ev roj heta êvarî Dûr be ji şerî, her xêr bibarî Ne tenê carek hezaran carî Lê ew kesên wek dûpişk û marî Karê wan her ev: Dikin neyarî Ji wan kêm nebe xezeba Barî Ji ronyê dûr bin li wan be tarî Karê wan ev be: Nalîn û zarî Dilbikul

Hesretê berdam çiyan, Lê bo min xweş ev jiyan Lew di dil de pir viyan Wer bike laqirdiyan Bide min mey bi piyan Ne bi xef bit bi eyan Ne dudo ne jî siyan Heta mest bibe giyan Ger ku bimrim ne ziyan Dilbikulê Cizîrî

Eya tarî! Tu derbas be Bila ronî bêtin ser me Mi navêt matem û yas be Welatê min gelek germ e Dilbikulê Cizîrî

Dema dilber li min nêrî bi wan çavên xwe yên mest e Mi got qey Rustemê Zal e bi tîran dil kirî qest e Nexêr şaş im li min megrin ku eqreb bû dilim geste Ji ber wê dê mirim, rabin bikin amade darbest e Dilbikul

Kagul-şevê, bişkoj-devê, hingiv-levê, qed-er’er e Xumar-çevê, kuştî-tevê, ava-devê wê Kewser e Sohbet-xweşê, nîgarkeşê, dêm-mehweşê, Şêrîn-meşê Zulfa herîr, kirme esîr bisk-çînçîna rû-esmer e. Dilbikulê Cizîrî

Min go dêm got mahê çarde, min go ebrû got hîlal Min go qam got eynî er’er, min go ev reş çi, go xal Min go dev got şubhê xonçe min go lêv got wek şekir Min go sing got tev gulistan bo evîndar ew vekir Dilbikulê Cizîr

Ji bo van çend rojên fanî çiqas em xîret in lakîn Wê keftûleftê em esla ji bona axretê nakîn Dilbikul