بعضی وقتا انقدر درگیر بدی دیگران می‌شیم، که حواس‌مون نیست خودمون هم داریم مثل اونا میشیم‌.

وقتی سطح اضطراب تو جامعه بالا می‌ره و آینده در هاله‌ای از ابهام قرار داره، حتی مشخص نیست چندماه دیگه چه اتفاقی قراره بیفته، وقتی جامعه (مخصوصاً قشر جوان) احساس «ناتوانی» پیدا کنه در تعیین و تغییر سرنوشت، و آینده‌ی خودش، و زندگیش زیر سایه تنیدگی و افکار منفی قرار بگیره افزایش این

ناخودآگاه ما حقیقت را دفن نمی‌کند، آن را در قامت رویا، لغزش زبان یا انتخاب‌های تکراری هر روز به صحنه می‌آورد. فرار از ریشه زخم، فقط آن را ماهرتر و نامرئی‌تر می‌کند.

افکار منفی همیشه دشمن نیستند. در روانکاوی، آن‌ها گاهی «بازگشت امر سرکوب‌شده»‌اند؛ نشانه‌ای که ناخودآگاه می‌فرستد تا به چیزی که نادیده گرفته‌ای نگاه کنی. حذف‌شان بی‌فکر، مثل بریدن سیم آژیر بدون خاموش‌کردن آتش است.

وقتی رفتار تغییر می‌کند «اعتبار فکر» خود به خود فرو می‌ریزد.

کمال‌گرایی همیشه عشق به کیفیت نیست؛ گاهی قرارداد صلح با «ابژهٔ آزارنده» درون ماست. «بی‌نقص باش تا امن بمانی.» آزادی وقتی شروع میشه که به جای بی‌نقص بودن، بتونی ناکامل بمونی ولی ازبین نری.

مفهوم overthinking اگر عکس بود‌.

دستکاری روانی یعنی این‌که حقیقت رو جلوی چشمات بذارن، ولی جوری بچرخوننت که خودت فکر کنی داری اشتباه می‌بینی.

بعضی‌ها با دستکاری روانی کاری می‌کنن که از احساساتت علیه خودت استفاده کنی. وقتی عواطفت رو به سلاحشون تبدیل کردی، دیگه لازم نیست تلاش زیادی کنن.

آرامش از "تحمل ابهام" میاد، نه از جواب‌های زیاد.

گزارش تصویری از کارگاه روش شناسی روانشناسی علمی و زرد ۱۹ مرداد، کتاب سرو

کاگنیشن امروز ۲ ساله شد. امسال هم کماکان تعهد به علم، دانش تخصصی و محتوای معتبر و قوی سرلوحه‌ی کار بود. محتوایی که ارزش وقت و اندیشه‌ی مخاطب رو داشته باشه و به مهارت‌ها و دانش افراد اضافه کنه. دقت و وسواس روی کیفیت اطلاعات ارائه شده همراه با گزیده‌گویی و نگاه کاربردی از اصلی