از خودم عذر میخوام بابت در این برهه از تاریخ جوانی پیشه کردن.

از آدم‌هایی که کنارشون باید دائما گاردم رو بالا نگه‌ دارم خوشم نمی‌آد.

خیلی وقته که فهمیدم حوصله بچه‌ها رو بیشتر از آدم بزرگها دارم.

نجات دهنده نیاز به پاییز داره.

همین یک مقدار اعصاب و حوصله باقی موندم رو خرج انسانهای اشتباه نکنم راضیم.

باگ انسان حافظشه.

تا به اینجا، ملال کشنده‌ترین سلاح سرد حیات بود.

من واقعا دارم تلاش میکنم حال خودمو خوب نگه دارم از این که هر روز در حالت بقا و ریکاوری ام خسته شدم، نمیفهمم بقیه چیکار میکنن که هیچی به هیچ جاشون نیست ولی این وضعیت زندگی اصلا منطقی و درست نیست

اشرف مخلوقات آرزو کرد ای کاش سنگ بود.

نیازمندِ تراپی با پاییزم.

در سرم جنگ های زیادی است که تنها کشته‌اش منم

بعضی وقتا، احساس پشیمونی پیدا میکنم نسبت به همه ی وجودم.

به طرز عجیبی هرسال پاییز اتفاقات تلخ میفته واسم و تلخیش تا اواخر فصل سرما میمونه توی وجودم.

پاییز شروع نشده دارم بگا میرم خدا بخیر کنه

نجات دهنده، چایی نبات و بس.

از پاییز تا بدین لحظه خواب‌آلودگی و کسالتش به ما رسیده.

بیش از اندازه خسته، ناامید، تنها،غریب و مایل به اتمام هستم.

از ساعت ۷:۳۰ صبح تا همین الان دانشگاه کلاس داشتم و دیگه رسما دارم میمیرم از خستگی‌.

پاییز این شکلیه که هم دوست دارم هیچوقت به خونه برنگردم و هم دوست دارم هیچوقت از خونه بیرون نرم.

که زندگی، دو سه نخ کام است و عمر؛ سرفه ی کوتاهی.