عاشق آدم‌های باسوادم، سواد آکادمیک، سواد بازاری، سواد معاشرت، سواد عمومی، سواد رابطه، کلا هر سوادی. زنده‌باد آدم‌های نِرد، زنده‌باد سواد و دانش.

داشتم از پدربزرگم می‌پرسیدم که تو بله‌برون دخترخالم کت و شلوار چه رنگی پوشیدی؟ کراوات بستی یا نه؟ یهو رفتم تو فکر که خوش به‌حال دخترخالم که تو چنین شب مهمی باباجون کنارش بوده؛ کاش وقتی من عروس شدم هم باشی باباجون.

فکر اینکه دیگه دانشگاه ندارم و باید کم‌کم دنبال یه کار تمام‌وقت باشم که خونه موندن اذیتم نکنه، زجرآوره واقعاً.

اگه فصل‌ها صدا داشتن، صدای قمیشی می‌شد پاییز.

دوستم می‌خواست دوست‌پسرشو رونمایی کنه، آقا اومد جلو انگار یهو یادش افتاد گفت ایشون همون دوستته که نباید بهش دست می‌دادم؟ معرفی جامع و کامل. =))

هزار و چهارصد و چهار به نیمه رسید اما خودکار من همچنان موقع نوشتن تاریخ، بین یکانِ سه یا چهار مردده.

اصلی‌ترین دلیلی که نسبت به نسخه‌ی سابقم غمگین‌ترم کرده ترس از معمولی بودنه؛ قرار گرفتن تو یک زندگی معمولی‌ مثل اغلب مردم این شهر. نمی‌دونم اثر کمال‌گراییه یا رویاپردازی‌های قبل از هجده‌سالگی، اما می‌دونم هرچی که هست هر روز بزرگ‌تر شدن داره بهش نزدیک‌ترم می‌کنه و مطمئنم نمی‌خوامش.

واقعاً بابت رسیدن پاییز در پوست خود نمی‌گنجم.

شما یه نگاه به نرخ ارز تو دو ساعت اخیر کنی و روند تغییرش رو فقط با یک خبر در آخرین ساعات روز تعطیل ببینی، کاملاً می‌فهمی چقدر مملکت بی‌‌صاحبه.

تنها انگیزه‌م برای آینده همینه مامان.

یه دوست می‌خوام باهم بریم کلاس شیرینی‌پزی، فوراً.

مثلاً الان دلم می‌خواد برای همه‌ی باباها گریه کنم.

واسه خواهرم گل خریدم اومدم خونه دیدم مامان بابام برام گل خریدن. دجله، ایز دت یو؟🎀

زن واقعی ایرانی تو شعاع دو متری شوهرش دختر ببینه یه تار موی سالم تو سر جفتشون نمی‌ذاره، اونوقت خانمه با دختری که بهش خیانت شده عکس با ایموجی چشم قلب قلبی گذاشته. واقعاً ew.

بهترین بوی دنیا، بوی کبابه؛ کبااااااااب.

باورم نمی‌شه انقدر بزرگ شدم که دارم مقنعه و مانتومو برای اولین روزی که قراره به‌عنوان دانشجوی ارشد سرکلاس بشینم، اتو می‌زنم. وای.