Yarım bıraktığım her kitabın arasından çocukluğum kopar parçalara ayrılarak sayfalarca pișmanlık okunur gençliğimden okuyamadı avuçlarımdaki hiçbir çizgiyi falcilk mektebini bitirmiş çingeneler..

içimde dile gelmemiş göçlerin hükümsüz küskünlükleri, Dilimde dinlenmez sözler benden eski, Baştan așağı tırmalanmış.. Peki sen özlem kokan bir günün, Bir yabancının ellerinde donması nedir bilir misin..? -Bilme..!

Benzer yaralardan muzdarip Kanayan, İki nehir gibiyiz...

Yağmur yağar taş üstüne Bir yar sevdim baş üstüne Sensiz gün doğsa gölgem yok... Gölgesiz sevdaya hüzün...

Ruhumu kaybettim sokağının tenhasın da hümümsüzdür....

kilitledim içime çıkan sokağın kapısını çektim dünyadan kendimi. güzel bir ölümü hak etmişliği vardır ömrümün...

Bir şiir yazsam sana, Her mısrası sen koksa Her harfini gözlerine adasam, Saçımdan, sakalımdan damlasa sana olan tutkum... harf harf hep sussam sana söyleyemediklerim olur musun ?

dahası sen kimseydin, ben ise hiç kimseydim...

feragat ettim ay yüzlü gülümsemelerden itaatkâr hüzünler gözlerimle bakıyor artık sen, uzak bir kentin en ücra sokak lambasında ışıyorsun hasret derin bir sohbete dalmışken ben, hâlâ çok üşüyorum...

"ONA" Senin masalını hangi yazar yazdı. Kimin elinin eserisin böyle. Güzelliğin dolunaylı bir gece Güzelliğinde iken, Güneş saygısından doğmaz oldu..

Şayet allah örtmez ise hepimiz kusurluyuz..

Huzuru, özgürlükten ayıramazsınız.. çünkü, hiç kimse özgür olmadan huzur içinde yaşayamaz...

Buruk bir kalbin Hasret nidaları, Türkü türkü dökülürken, Ufukta pusmuş gitmeye meyleder, güneşim, Dilim varsa da sorsam Bu kaçıncı, Sayamadığım yorulduğum Sonbahar...

Karanlık ne kadar uzun sürerse sürsün güneş yine doğar...

taburcu olmamak için direnen yaralı bir "yoksun" a ev sahipliği yapıyor içim eski bir kitabın yapraklarına iliştirdim yorgun bakışlarımı aşkı hiç mutlu görememiş gözlerimden affımı diliyorum...

saçlarına sırrımı ördüğüm kadının vicdanına makas attıktan sonra hiçbir merhamet yumuşatmadı içimin taşa kesen yerlerini....

İnsan kavuşmak denen rüzgar esecek diye, bir pencerenin önünde kırk yıl bekler...