برای روح‌الله زم؛ که تا پای چوبه دار، بر سر پیمان خود با مردم ایستاد. مقابل بازجو خبرنگار محکم می‌گوید: «شما می‌گید اغتشاشات، ما می‌گیم اعتراضات». این سخن چند سال قبل از خیزش اخیر و زمانی بیان شد که «براندازی» مانند این روزها فراگیر و جا افتاده نبود. فریاد «جمهوری اسلامی نمی

«او را تبار خونی گل‌ها به زیستن متعهد کرده است»، جرم او نوید زندگی دادن است. ماشاالله کرمی، به‌جرم تبدیل رنجش به تصاویری که زندگی را به‌همگان نوید می‌دادند و تلاش برای به‌تصویر کشیدن امید برای زندگان، در روزهای یأس و هول و وحشت حاکم، امروز در زندان است. پدر محمدمهدی کرمی معترض

این نقطه تا ابد سرخط می‌ماند. حسین شنبه‌زاده صدای بخشی از جامعه بود و رنج‌های جاری در این سرزمین را به شیوه خود فریاد می‌زد. طرح اتهامات دروغین و پخش شایعه بازداشت او به‌هنگام خروج از کشور، مضحک است. شجاعت او در روایت کردن و صراحتش در بیان حقیقت، نیاز این روزهای جامعه ایران است.

نام همه را مدام تکرار کنیم. صدور حکم ظالمانه اعدام برای «شریفه محمدی»، که تنها به‌خاطر دفاع از حقوق ضایع شده کارگران و بیان مطالبات و رساندن صدای آنها مجرم معرفی شده است، نه تنها نقض آشکار تمام قوانین و اصول حقوق بشری و آزادی‌های اولیه انسانی است، بلکه نشان از عجز حکومت در مقابل

«بر شما کرد او سلام و داد خواست» حسین را دیدیم. با مادر گریستیم. پرسید کسی به یادم هست؟ سربسته گفتم: همه! یادِ شما روشنش داشت. قرار بازداشت #حسین_شنبه‌زاده تمدید شده اما می‌توانیم دو بار در ماه ببینیمش. شیشه‌ی بینمان را بوسه دادیم و رفتنش را چو جان به‌چشمِ خویشتن دیدیم.

در خصوص پرونده اعتراضات «مهسا» یا خیزش «زن، زندگی، آزادی» به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران احضار شدم. این احضار برای رسیدگی به پرونده و محاکمه در تاریخ ۱۶ مرداد توسط قاضی «ابوالقاسم صلواتی» است. در خصوص اجرای حکم پرونده «آرمیتا گراوند» که به جریمه نقدی محکوم شده بودم با

وقتی صدایت به جایی نمیرسد ، خودزنی(خودسوزی) میکنی این کنش که پیشتر نیز توسط چندین زندانی تکرار شده،اوج ناامیدی یک انسان است. برماست که رنج این زندانیان را از انزوای زندان به جامعه بکشانیم و صدای رسای آنها باشیم. #KhaledPirzadeh #خالد_پیرزاده

پدرم و بازداشت کردن و به زندان قوچان منتقلش کردند! #ابوالفضل_آدینه_زاده

چنین حاکمیتی یک «هیچِ بزرگ» است. ترور اسماعیل هنیه، آن هم در قلب تهران، نشانه‌ای از ناکارآمدی و فرسوده شدن دستگاه اطلاعاتی-امنیتی جمهوری اسلامی است و شاید بتوان گفت که شاهد «فروپاشی» سیستم امنیتی حاکم هستیم. همچنین، انجام این ترور با استفاده از موشک از یک کشور دیگر یا پهپاد در

اعدام «رضا رسایی»، جوان معترض کرمانشاهی، قتل حکومتی است. ما با حکومتی طرفیم که هر ضربه‌ای بخورد، تاوانش را مردم ایران پس می‌دهند. حکومتی بیگانه با این سرزمین، که از مردم نیست و گویی ایران را اشغال کرده است. این حکومت در برابر شکست‌های خود، چه در عرصه‌های خارجی، امنیتی، نظامی،

سکوت ما «یعنی حمایت از ظلم و ظالم». جان انسان ارزشمند است و نباید بگذاریم «حق حیات» قربانی ایدئولوژی و سیاست‌های حکومتی مانند جمهوری اسلامی شود. جمهوری اسلامی «اعدام» را به‌عنوان ابزاری برای سرکوب و ترس‌افکنی به کار می‌گیرد. فارغ از آنکه این رفتارهای بدوی نقض حقوق بشر است، چنین

ویدیوی از حمله یک لباس شخصی به یک زن به دلیل حجاب منتشر شده‌است. برخوردی که حتی دیگر اوباش و خفت‌گیرها نیز با آدمی ندارند. A video has been released showing an attack by a plainclothes individual on a woman due to her hijab. An encounter so brutal that even thugs and muggers

۱/ اعتصاب غذا به پدیده ای هر روزه در زندانهای ایران تبدیل شده است که سرانجام آن،گاه موفق،گاه تراژیک بوده است. اعتصاب آخرین فریادهای یک زندانیست از داخل زندان،جانش را در دست میگیرد تا شاید صدایش شنیده شود. آقای #منوچهر_فلاح زندانی سیاسی لاکان رشت از اول مرداد دست به اعتصاب غذا

این عکس سی تی اسکن سر سیاوش است در بیمارستان این عکس همراه مدارک پزشکی موجود است. با وجود تیر در سر اما وقتی که پیکر فرزند من به پزشک قانونی می‌ره تیر ناپدید وگم میشه که مشخص نشه کی به سیاوش شلیک کرده تیر گم شده کجاست؟؟؟ و دوربین های پاک شده #سیاوش_محمودی

پلیس جلوی موتورم رو گرفت. - میگم: جناب این مدارک موتورم. کلاه و دستکش و گواهینامه بین‌المللی هم دارم. میگه اینا مهم نیست، زنی! اینو مامور گشت ارشاد نمیگه‌، پلیس راهنمایی رانندگی میگه که ظاهرا به کل وظایف اصلیش رو فراموش کرده. برای ثبت در تاریخ: نوع جرم، راکب نسوان

وقتی تَرکه می‌خوری، تو از آزادی پُری سال پیش، همین ساعت؛ حدود ۴۰ نفر لباس شخصی به محل سکونتم یورش آوردند و… (مشروح آن بماند برای زمانش) بالای شش نفرشان با گوشی موبایل از زوایای مختلفِ لحظاتِ بازداشت فیلمبرداری می‌کردند و فضا بی‌اندازه ملتهب بود. از قضا فیلم‌ها (به جهت جنسِ

جوانی به نام «سید محمد میرموسوی» زیر شکنجه مأموران نیروی انتظامی فراجا در لاهیجان جان باخت. رفتاری به این اندازه وحشیانه و بدوی حتی از ارازل و اوباش نیز برنمی‌آید. مأمورانی که باید امنیت جامعه را تأمین کنند و خدمتگزار ملت باشند، به ابزاری برای سرکوب و عامل ناامنی تبدیل شده‌اند.

اشاره امروز دادستان کل به قتل #محمد_میرموسوی: «تمرد از دستور مأمور انتظامی جرم است.» سخنگوی وقت ناجا در توضیح مدارای پلیس با مهاجمان به سفارتخانه‌ عربستان: «مردم را خیلی وقت‌ها نمی‌شود زد.» اصل ماجرا این است که بعضی از «مردم» را نمی شود زد و بعضی را می شود زد. بقیه، فرع ماجراست.

اولین مکالمه‌ی مادرِ #حسين_شنبه‌زاده با پسر محبوسش، بعد از صدور حکمِ سنگینِ دیروز. شب‌ها برِ گاهواره‌ی او بیدار نشست و خفتن آموخت دستش بگرفت و پا به پا برد تا شیوه‌ی راه رفتن آموخت و حالا…

زخم‌های دیروز همچنان می‌کشند... برای برای «محمد آزاد»، «سارا دلدار» و «علیرضا قلی‌پور» در بحبوحه اعتراضات ۱۴۰۱، چند لباس‌شخصی به زور قصد ربودن دختری را در خیابان داشتند. محمد جلو می‌رود و اجازه نمی‌دهد. در مقابل خشونت آن‌ها می‌ایستد، آن هم به بهای سنگینی؛ او را به طرز وحشیانه‌ای