🌿 आत्मशंका 🌿 मनात सळसळती शंका हजार, "मीच का?" हा सततचा विचार। पावलांखाली घसरती वाट, हृदयात उठती असुरक्षित घात। "काही चुकलं का माझ्याकडून?" "सगळे पुढे, मी मागे कसा पूर्ण?" अशा विचारांनी मन होतं थांब, स्वप्नं पडतात हळूहळू गडगडत डावं। पण थांब रे मना, विसरू नकोस, तू देखील एक दीप

💔 "कुठं हरवलं आपुलकीचं घर?"💔 कधी वेळ नव्हता, कधी शब्दच गहाण पडले, कधी तिचं हास्य विसरलं, आणि कुणीतरी दुसरंच आठवलं... तिला फुलांची आवड होती, तो मोबाईलच्या नोटिफिकेशनमध्ये गढलेला. ती संवाद शोधत होती, आणि तो मौनात हरवलेला... तिला स्वप्न दाखवणारा भेटला कुठंतरी, जो तिचं ऐकतो,

आधी तुमचं आयुष्य सुधारा, प्रेम वाट पाहू शकतं...!!! डेटिंगच्या क्षेत्रात उतरण्यापूर्वी वैयक्तिक वाढ आणि आत्म-सुधारणेला प्राधान्य द्या. 'तुमच्या आकांक्षा आणि उद्दिष्टांचं मूल्यांकन करून आत्मपरीक्षण करणं' अत्यंत महत्त्वाचं आहे. स्वतःची सर्वोत्तम आवृत्ती बनण्यावर लक्ष केंद्रित

अलिकडच्या काळात, भारतात अशा काही चिंताजनक घटना घडल्या आहेत जिथे विवाहबाह्य संबंधांमुळे पतीच्या हत्या झाल्या आहेत - एकतर थेट पत्नीने, तिच्या प्रियकराने किंवा दोघांनी मिळून. ज्या देशात, लग्नाला अजूनही पवित्र मानलं जातं, तिथे आता विश्वासघाताचे विष मुळापासून पसरलं आहे. एकेकाळी बंद

"तुम्ही दुःखात-संकटात असताना जर त्यांचा फोन आला नाही तर... तुमच्या चांगल्या-सुखाच्या काळात त्यांचा फोन उचलू नका." ही ओळ तुमच्या मनात ठाम असू द्या... तुम्ही दुःखात-संकटात असताना त्यांनी तुमची चौकशी केली नाही. तुम्ही एकांतात बुडत असताना त्यांच्या लक्षात आलं नाही. तुमचे डोळे

"तुम्ही दुःखात-संकटात असताना जर त्यांचा फोन आला नाही तर... तुमच्या चांगल्या-सुखाच्या काळात त्यांचा फोन उचलू नका." ही ओळ तुमच्या मनात ठाम असू द्या... तुम्ही दुःखात-संकटात असताना त्यांनी तुमची चौकशी केली नाही. तुम्ही एकांतात बुडत असताना त्यांच्या लक्षात आलं नाही. तुमचे डोळे

हे काहींनी कधी ना कधी अनुभवलं आहे, पण उघडपणे व्यक्त केलं नाही... "'काही स्त्रिया' आपल्या आईवडिलांची गरिबी सहन करतात, पण नवऱ्याची गरिबी त्यांना सहन होत नाही..." का? कारण आईवडील निवडलेले नसतात, ते नियती असतात. ते श्रीमंत असोत वा गरीब, आपण त्यांना स्वीकारतो, प्रेम करतो, समजून

"एक अपयश म्हणजे शेवट नाही" स्पर्धपरिक्षा एक स्वप्न होतं, रात्रं-रात्र जागून जोपासलं होतं. विचार एकच-यशाची दारं, पण हातात आलं अपयशाचं वारं… थरथरलं मन, डोळ्यांत पाणी, “मीच कमी का?” ही मनी कहानी. घरची अपेक्षा, समाजाचा भार, स्वतःवरच राग, मनात अंधार… क्षणभर थांबव विचारांचं दळण,

"जिथे तुमची किंमत नाही, तिथून निघून जा." तुमचं मौन त्यांच्यासाठी विनोद होता, तुमचं दु:ख फक्त एक नाटक वाटत होतं, तुम्ही जेव्हा हसत राहिलात त्यांच्यासाठी, पण, तुमचं रडणं त्यांना कुठं जाणवत होतं? तुम्ही वेळ दिलात, साथ दिलीत, तरीही त्यांच्या अपेक्षांचे घड्याळ कधीच थांबलंच नाही,

आपले 'शब्द'. 'शब्द' - जी गोष्टी आपण दररोज वापरतो, कधी कधी जास्त विचार न करताही वापरतो. घरी, कामावर, शाळेत, ऑनलाइन, वादविवादात, विनोदात, प्रेमात आणि कधीकधी... रागातही करतो. आपण सहज बोलतो, विनोद करतो, टिप्पणी करतो, सोशल मीडियावर पोस्ट करतो. पण आपण किती वेळा थांबतो आणि स्वतःला

"आदरासह बुद्धिमत्ता - शहाणपणाचं खरं लक्षण" बुद्धिमत्ता... आपण सगळेच हुशार होण्यासाठी मेहनत घेतो. पण प्रश्न असा आहे – हुशारी म्हणजे नक्की काय? फक्त परीक्षेत गुण मिळवणं? चुकांचं हसत हसत प्रदर्शन करणं? इतरांवर टीका करणं आणि स्वतःचं मोठेपण सिद्ध करणं? मुळीच नाही. खरी बुद्धिमत्ता

“'मृत्यू' तुम्हाला 'हे जीवन किती मौल्यवान आहे' याची एक सुंदर आठवण करून देतो” विरोधाभासी वाटतंय ना? मृत्यू सारखी दुःखद-अंतिम गोष्ट, सुंदर कशी असू शकते? आपण सौंदर्याचा संबंध मृत्यूसारख्या वेदनादायक गोष्टीशी कसा जोडू शकतो? आपल्या आवडत्या लोकांना, आपल्या आवडीच्या हास्याला, आपण

नैतिकता आणि अनैतिकता...!!! आपण तंत्रज्ञानाच्या युगात जगत आहोत. विज्ञान झपाट्यानं पुढं चाललं आहे, संधी वाढतायत, जग बदलतंय, तंत्रज्ञान प्रगती करत आहे, अर्थव्यवस्था वाढत आहेत आणि कल्पना बदलत आहेत. परंतु या जलद प्रगतीमध्ये, एक मूलभूत प्रश्न उरतो: आपण माणूस म्हणून प्रगती करत आहोत

'एखाद्याची नैतिकता ही दुसऱ्यासाठी अनैतिकता असू शकते'. नैतिकता बहुतेकदा व्यक्तिनिष्ठ असते, संस्कृती, श्रद्धा, संगोपन, धर्म, समाज किंवा वैयक्तिक मूल्यांवर ती अवलंबून असते. एखाद्याच्या संस्कृतीत, कुटुंबात किंवा धर्मात, जे योग्य मानलं जातं, ते दुसऱ्याच्या संस्कृतीत, कुटुंबात किंवा

"ट्विटरवरील मानसिक विकृत" कुठं ना कुठं उगवतात ते, टिप्पण्यांच्या गटारातून. चेहरा लपवून, द्वेष दाखवून, ओकतात विष शब्दांतून. देशप्रेमाचा मुखवटा, बायोमध्ये संस्कारांची ओळ, पण आतमध्ये सडका विचार, मनात विटंबनेची भिंत खोल. त्यांना सत्य नको, त्यांना तमाशा हवा, तुमच्या रागाचं

या या... स्वातंत्र्यदिनाच्या शुभेच्छांचे फोटो-सेल्फी-व्हिडिओ अपलोड करा, आपल्यात किती देशभक्ती आहे, ते दाखवा...!!! दर १५ ऑगस्टला आपल्या देशात एक चमत्कार घडतो. काही लोकांसाठी, हा एकमेव दिवस असतो, जेव्हा त्यांची देशभक्ती जागी होते - जी वर्षभर झोपेत असते. ती तिच्या उबदार, आरामदायी

🌸 श्रीकृष्ण जन्माष्टमी –🌸 मध्यरात्रीचा पवित्र क्षण, जन्मला गोकुळधनी नंदन... कारागृहातील अंधार फोडून, आला प्रकाश, प्रेम ओघळून... लोण्याची गोडी, बासरीचे सूर, गोपिकांच्या हृदयातील भरले पूर... राधेच्या प्रेमाचा झाला गजर, आनंद झाला सर्वत्र साजर... कुरुक्षेत्रावर गीतेचा उपदेश,

"काही लोकांशी वाद करत बसू नका. ते पावसातल्या चिखलासारखे असतात." आयुष्य आपल्याला सतत अशा परिस्थितीत ठेवते, जिथे लोकं आपल्याला चिथावण्याचा, वाद घालण्याचा किंवा अनावश्यक भांडणात ओढण्याचा प्रयत्न करतात. पण आपण एक गोष्ट लक्षात ठेवली पाहिजे: प्रत्येक लढाई लढण्यासाठी नसते. या जगात

रंडी...छिनाल...अजून बरंच काही...!!! तीने नकार दिला, की पुरुषाच्या अहंकाराला धक्का लागतो, अशावेळेस, तोंडातून निघतं एकच शस्त्र – "रंडी" म्हणणं, जणू तिच्या चारित्र्यावर माती फेकून स्वतःचं पाप झाकणं. खरा पुरुष “नकार” ऐकतो मानानं, स्त्रीला मान देतो तिच्या स्वातंत्र्याच्या हक्कानं.

हातात स्मार्टफोन आला, पण लोकं स्मार्ट झाली नाहीत...!!! आज आपल्या हातात आहे अशी एक वस्तू आहे, जी काही वर्षांपूर्वी केवळ एक स्वप्न होती — स्मार्टफोन. त्याच्या छोट्याशा स्क्रीनमध्ये जगाचं संपूर्ण ज्ञान बसलं आहे. जगाच्या कुठल्याही कोपऱ्यातील बातमी, माहिती, नकाशा, ज्ञान — सगळं काही