Benzemiyor kimsenin hayatı kimseye...
Farklı yazılmış herkesin kaderi.
Kimine vermiş iki dirhem bir çekirdek
Otur çitle diye,
Kimine de iki dert bin çile
Otur çek diye...!
Yemin ederim ki ;
Hiç bir zaman aciz bir kadın olmadım
Ama sanki biraz yoruldum da bir ağaca yaslanmak istemiştim,ağaç çürük çıktı devrildi
ve ben tekrar ayağa kalkmak zorunda kaldım …
Dün ne yediğimi ne içtiğimi hatırlamam,
Ama kimin yıllar önce bile
Ne dediğini nerede dediğini
Kimin ne yaptığını nasıl yaptığını ,
Kapanan yaralarımın neden açıldığını ,
Kimlerin merhem olmak isterken
Kimlerin tuz bastığını
Değil bu dünyada,
İki cihan da unutmam...!
Günaydınlar
Artık öğrendim ki kimi sevdiğin önemliymiş
Uzun yolu göze alamayana kelebek olunmazmış
Nefesi yetmeyenle dipte hazine aranmazmış Aşkın ibadetini bilmeyene bayram bağışlanmazmış
Eğer ki, Birisi Birine Kara Çalıyor, Çamur Atıyorsa,
Ya Kendi Karasının Çokluğundandır.
Ya da O Çamurun İçinde Oynadığındandır.
Zira Herkes Üzerindeki Fazlalığı Atar.
Ne güzeldir, günün ilk saatinde tatlı bir dilden iyi dilek temennisi almak.
Güler yüzle "günaydın" demek.
Herkesin günü aydın, gönülleri aydın ve
her gününüz aydınlıklarla dolu olsun..
Günaydın, mutlu pazarlar ...
Sil baştan yaşama şansım olsaydı eğer, oturup saymazdım eski yanlışlarımı.
Kusursuz olmaya çalışmaz, rahat bırakırdım yüreğimi.
Ve elbette çok daha coşku dolu olurdu sevdalarım...!
Herkes mi kusursuz?
Hiç kimsenin yarası yok mu sarılacak?
Herkes mi güçlü?
Hiç kimse mi ağlamaz düşünce?
Kendisine uzanacak bir el aramaz mı?
Bense güçsüzüm, ağlarım, düşerim canım yanar.
Yaralarım ve kusurlarım var.
Sırf bu yüzden insanım. Sıradanım!...
“Güne yorgun başlamış olabilirsin.
Ama içindeki ışık hâlâ yanıyorsa, bu bir umut demektir.
Bugün yeniden dene.
Belki de ihtiyacın olan sadece bir adım.”
Günaydın
Kalbi kirli insanların
çağına denk geldik
üstadım.
Nereye adım atsak toz,
hangi yüreğin kapısını
çalsak kir.
Acaba Özdemir Asaf'ın da dediği gibi ;
“Çokça
yağmur yağsa ,
temizlenir mi şu dünya..?
Herkes bir başkasının hayatına seyirci , kendi ömrüne misafir düşmüşken…
Nasıl bir şeydir mutlu olmak ?..
Kim mutlu ya da?..
Kim bunun farkında veya?..
Bazen bilgine değil hislerine güvenirsin.
Duydukların, gördüklerinden öte hisettiklerinle hareket edersin.
Kimde varsın,
Kimde yoksun,
Kimde çoksun,
Kime yüksün hissedersin...
Çoğu söze kulağını kapatır, sadece iç sesini dinlersin.
O seni hiç yanıltmadı bilirsin...!
Üzmeyin..
Dışarıdan güçlü görünen,
Bir anda ağlayan, bir anda gülen
Ve sevdikleri mutlu olsun diye hayır diyemeyen
İnsanların üzerine çok fazla gitmeyin.
Sabırları biterse tavırları. yorgunlukları artınca da aldıkları kararları sizi çok şaşırtabilir