bırak şu köşeye yıldızları göğün saçlarını tararken bulutlar usulca ve güneşin yorgun sesi gözbebeklerinden süzüldükçe uyanmayı öğren gözünü kırpamadığın geceden sabaha

aralık kapılardan geçiyor geceye emanet edip yarı ölü bedenini bir düşü yaşamak-uyanmak arasında gide gele geçiyor ardında ışık olduğunu sandığı kapılardan

dağ yelinde unutulmuş saç teli takılıyor dikenlere bir merminin yatağında uyuya kalmış çocuklar öpüyor şakaklarını özlemle ayın yüzüne sigarasını basıp beyaz etini pembelerle kesiyor soğuk acısını açlığıyla doyurup gidiyor duvar diplerine çiçekler doğurup

Something special, special in my garden Barrington Levy - Black Roses youtu.be/OdhEAl_sI1A

kopacak günü geldiğinde ah kopacak bir parçam benden sende kalacak senden olan sana kâr bana düşman olacak kelimelere değmemiş bir anlaşmayla hiç uzanmamış gibi koynunda toprağından köklerim kopacak

avuçlarıma dökülmüştü bütün galaksi ve ben yıldız kırıklarını toplamıştım yeryüzünden

yağmur oldum sonra güneş açtım yağdıklarım bulut oldu

Fkj & Masego - Tadow youtu.be/hC8CH0Z3L54

Lola Marsh - She's a Rainbow youtu.be/R5d6xEsdGmQ

tanırdın beni düşünmeden konuşabilirdim düşünmekten konuşamaz olmadan önce yanında

karanlığım kavuşur yalnızlığınla yaramın yarana denk geldiği yerde acısı çıkar sabah ışıklarından elbet öcü alınır dokunmuşluğunun kaderime

yakındır yine görüşürüz bir ekmeği bölüşürüz belki son kez batırır güneşi uzak topraklara gömülürüz

Feed your head! Jefferson Airplane - White Rabbit, Live from Woodstock 1969 youtu.be/Vl89g2SwMh4

hırsla çakarım kibriti ilk nefeste yarılanır cigaram bir duman alırım dolu bir duman kendimi öldüresiye biliyorum sen de mi diyeceksin ama akşam erken iniyor mahpushaneye            ve dışarda delikanlı bir bahar seviyorum seni çıldırasıya Ahmed Arif

bundan sonra doğmak var kavgası var boğazından geçecek iki lokmanın bu tüm ölümlerimin sonu ilk kez sahip olduğum son ömrüm bu

yalnızlık birikiyor yaşında

ve yine kimse farkında değil baharın arifesinde açılmış çiçeklerin ve yine uçsuz bucaksız gözlerin

bir süre daha özlerim seni bir yaranın izi olursun sonra

bugün pazar. bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar. ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldamadan durdum. Nazım Hikmet

Kimisi yaşar Kimisi hayatta kalır