(/ดรอปโมเม้นเก่าทิ้งไว้🫳) (Cms by Bronk Kazu)

"วันนี้กะจะนอนพักสะหน่อย" เธอที่นั่งจิบชาอยู่ จู่ ๆ พื้นมันก็สั่นสะเทือน กระจกในห้องเรียนสั่นเหมือนจะแตกได้ทุกเมื่อ "อาาา~ วันนี้ก็ยังสงบสุขเหมือนเดิมสินะ"

ปิ๊บ ปิ๊บ พยากรณ์อากาศสำหรับวันที่่ 16-17 กันยายน "เมื่อการสอบปลายภาคจบลง พวกนายคงลัลล้าเลยสินะ กับการวางแผนเที่ยวระยะยาว โดยเฉพาะ เหล่าเกรด 12 อย่าลืมซะล่ะว่า 'พรอม' คืองานไฮไลท์ของพวกนาย และฉันหวังว่า พายุป๊อบคอร์นในสองวันนี้

#MPCSS5_วิชาเกษตร #MPCSS5_FinalExam >มองแมนเดรกที่หลับอยู่ในกระถาง >หยิบหมอนขึ้นมา >(เหตุการณ์ต่อไปนี้ไม่สามารถออกสื่อได้) >แมนเดรกแน่นิ่งไม่ขยับอีกต่อไป >ตั้งเตาแก๊สปิคนิก >เอาแมนเดรกลงหม้อ ต้มด้วยไฟปานกลาง >เทใส่ชามเสิร์ฟให้ อ.โรดส์

((เก็บตกจากโรลคับ ลงเก็บไว้นิดนึง พุงเฉือแก่! 🐯✨))

จ่าเชย (ผปค.เพิ่งฟื้น) เรียกผมว่าท่านเฟรดเดอริค 15/15 [ ขอบคุณนักแสดงรับเชิญ 𝓐𝓷𝓰𝓮𝓵𝓪 🩷+ 𝓙𝓾𝓵𝓲𝓪𝓷 (ชั่วคราว) ]

Salomé 💋(โนติเจ๊ง+ติดงาน🙏) (ฮืออออออออพี่สาวก้ะะะ 🥺🥺🥺❤️‍🔥) แววตาซื่อ ๆ ก้มมองรอยยิ้มที่ฉีกกว้าง เพลงกล่อมเด็กที่เนื้อร้องไม่คุ้นน่าวาบสันหลังแต่ก็ทำให้ชวนเคลิ้มได้แปลก ๆ คีรันจะเผลอหลับก่อนคนป่วยไม่ได้นะ "แต่ฉันก็อยู่ที่นี่แล้วนี่ไง..?" +

Salomé 💋(โนติเจ๊ง+ติดงาน🙏) ไม่ต้องขอให้จบประโยค คีรันก็ตอบสนอง หนึ่งที สองที สามที... แก้มของซาโลเม่ยังร้อนจี๋อยู่เลย +

Salomé 💋(โนติเจ๊ง+ติดงาน🙏) He broke off just long enough to murmur against her skin, half-grinning through his breathless nerves: “Spoil me?" "Do you not know what that does to dogs like us?” สี่ที... เก็บพื้นที่รอบแก้มให้ครบ +

Salomé 💋(โนติเจ๊ง+ติดงาน🙏) He let the words hang like a joke, but his mouth found hers again, softer this time, the kind that lingered. His voice dropped low between the touches of lips: “You’ll have to tell me when to stop.” และอีกที...

(🎉🎉🎉🎉)

(ม้าชมพู🦄 แมวอ้วน🐱)

(วี้ววววววววว🎉🎉🎉🎉🎉)

(วีดดดดดดดวิ้ว🎉🎉🎉🎉🎉)

#MPC5event4 เดินเข้างานพรอมในชุดชาว

#MPC5event4 (ฮืออ ล็อคคู่แล้วฮัฟ ได้คบหลังวันดูหนัง ได้มาพรอมด้วยกัน ผมดีใจจจ)

#MPC5event4 หญิงสาวตัวสูงใหญ่ในรูปลักษณ์ไม่คุ้นตา เดินเข้างานมาด้วยท่าทางสะโอดสะอง เธอมองเชิดไม่สบตาใคร เดินตรงเข้าไปนั่งยังโต๊ะตัวหนึ่งด้วยอากัปกิริยาที่สงบนิ่ง ‘แย่แล้วๆๆๆ ทำไมทุกคนมองมาทางนี้หมดเลยยย แล้วทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้!!!’ (กลับมาแปะสกินน้องใส่ชุดสวยปิดท้ายฮะ🥺)

ระหว่างทางที่เธอกำลังไปชมรม cooking club มีเสียงเหมือนอะไรสักอย่างกำลังวิ่งโถมเข้ามา ฝูงหมาพุ่มนับไม่ถ้วนวิ่งชนขาจนล้ม เธอจำเป็นต้องรีบกลับร่างเป็นร่างก้อนเพื่อไม่ให้ไปทับพวกมัน แต่กลับโดนฝูงหมาพุ่งแบกตัวเธอไปไหนต่อไหนไปด้วย และนี้ก็เป็นอีกวันที่ฟลอร่ากลายเป็นผู้ประสบภัย

ปิดใบประกาศตามหาตัวอาจารย์ตามห้องพักครู เธอต้องการมอบขอที่ระลึกให้ก่อนปิดเทอม แต่เขาแทบหายสาบสูญ หาตัวไม่พบ บ้านล็อกปิดสนิทงัดบ้านเข้าไปของใช้ยังเหมือนเดิมทุกระเบียบนิ้ว พบเห็นโปรด Tel: 0XX-XXXX-XXX

°❀⋆Ribbon and Sneakers°❀⋆ ขอบคุณทุกคนในชมรมที่มาเล่นด้วยกันนะคะ💞😭😭 𝗟𝘂𝗹𝘂🍋