Yaklaşık bir aydır uyuyamıyorum ve çok uykusuzum, içim yavaş yavaş tükeniyor. İşin garip tarafıysa şu ki bunu kimse fark etmiyor.

Yaşamımın giderek geri dönülmez bir biçimde daralan bir delhize dönüşmekte olduğunu kime nasıl anlatabilirim?

Bir sabah uyuduğum yerde uyanamayacağım ve bunun üzerinden saatler geçmiş olacak.

Şunu anladım ki kime ne kadar kızsamda kırılsamda o yangın bir beni yakıyomuş ve yine bişeyden eminim bir gün öyle bı gidicem ki annemin arkamdan söylediği ağıtlar bile geri döndüremicek

Kadınları korumak yerine erkekleri egitirsek hiçbir sorun kalmaz.

Sadece benim çabamla olan her şeyi silip attım bir köşeye. Canım hâlâ yanıyor ama ben bu sefer aklımı dinlemeyi seçtim. Elbet içimdeki acıda geçer, Allah büyüktür çünkü. Adaleti şaşmaz bilirim.

Yanılmışım

Sanırım en üzüldüğüm an mevsimine kapıldığım kişinin bahçesinde açabilecek çiçek olmadığımı anladığım andı.

Gül dediğin diken oldu, gül yerine ömrüm soldu.

Yine haklı çıkamadım

Kapıyı kapatmak zorunda kaldım ama pencere önünde ömrümü harcadım.

''Uyumak istiyorum, uyuyamıyorum, düşünmeyeyim diyorum, onu da yapamıyorum.'' Tolstoy

Zulmü yapan kadar, zulme sessiz kalan da zalimdir. | gazze

Dur de.! #medipolDeZam

#MedipolDeZam Yapılan hukuksuz zammı kabul etmiyoruz! Bunu söylemekten geri durmayacağız! %85 zam yapmak nedir!?

"bir kavuşmak, kırk hasreti alnından vurur."

Afra Zeze şarkısında diyor ya "belki daha hızlı koşarsam bir yer bulurum sevilecek..."