Madem bu kadar kötüydüm, insana sormazlar mı, neden zamanında dibimden ayrılmıyordunuz diye? Ben hep bendim, aslında hep iyiydim. Siz, menfaatiniz bittiği için beni kötü ilan ettiniz.
En çok da gamsızlara özeniyorum bu hayatta. Ne güzel, dünya yansa umurlarında olmuyor. Ben ise; Ters bir bakış, inceden dokundurulan bir laf, hatta bir imâ bile sabaha kadar uyutmuyor.
“Nasıl anlamak istiyorsanız öyle anlayın, ben artık kırılırsınız diye bir şeyi kırk şekil anlatmaktan, hep alttan almaktan, uzaklaşırsınız diye söyleyeceklerimi saklamaktan yoruldum. İyi olacaksa, eksilen benden değil, artık sizden olsun.”