Pazar geziyoruz, bir abi nereden deyince Türkiye dedim. Kardeşim nasıl diye sordu ben cevap vermeyince Erdoğan kardeşim nasıl dedi. Türkiye umut, Erdoğan insanların kardeşi. Bu durum her seferinde çok şaşırtıyor beni.
Annemin 80 yaşındaki amcası eski bir imam. Hâlâ zaman zaman imam nikahı kıyar. Her seferinde de şakayla karışık, ‘Akıllılar evde kalıyor, ne kadar lüzumsuz varsa evleniyor’ der.
99 yılında özbekistandaki fetö okullarının kapatıldığını ve bunun üstüne ülkenin Türkiye dahil bütün ülkeler ile ilişkilerinin bittiğini bilmiyorum. Çok okuyan değil çok gezen biliyormuş gerçekten.
çok şey var ya. seni sana rağmen düşünüyorsa, yaptığın yanlışlar için uyanıyorsa, kavga da etsen küs kalamıyorsa ve daha bir sürü şey. İnsan sevildiğini anlar da sevilmediğini anlamaz kabullenemez.
Bu arada insanları sevmekten korkmayın. Sevmek çok güzel bir şey. Kalbimizi yumuşatan yegane şey sevmek. Sevilmek, sevilmemek bunları düşünmek ise kalbi katılaştırıyor bence.
Dünya gerçekten çok garip bir yer. Bundan 35 sene önce memleketimde doğmuş bir insanla, kilometrelerce ötede, Türkistan’da karşılaşıp tanışmak… Görür görmez içimin ısınması… İnsanların ruhları gerçekten ‘galü belâ’da tanışıyor.
Maneviyat dolu bir gezi olmasına rağmen hiç ezan sesi duymadığım için az önce ezan sesini duyunca çok çok başka hissettim. Rabbim bu toprakları ezansız bırakmasın.