başardığını kanıtlamayana kadar insanlar çalıştığınıza inanmıyor ve inanmamakla kalmayıp motivasyon bile düşürebiliyorlar. bu yüzden ben başarana kadar isteyen herkes konuşabilir çünkü ben başarınca onlara konuşma fırsatı tanımayacağım

eğer birisi sizi durmadan eleştiriyorsa emin olun; kendisinde eksik, yanlış bir yer görüyor ve bununla yüzleşmeye gücü olmadığı için size yüklenerek iyileşmeye çalışıyordur. kendini bilen ve hatalarıyla yüzleşen insanlar onların ne yaptığıyla ilgilenmez, yalnız işine bakar.

muhteşem bir söz okudum. şöyle diyordu: "aniden olmadı birikti. yavaş yavaş doldu sonunda taştı. bugün attığım 3 5 adım yormadı beni, dün yürüdüğüm kilometrelerce yol nefesimi kesti. doldum taşıyorum artık. ve siz sadece bugün taştığımı görebiliyorsunuz..."

Biz 80 yılı 8 yıla sığdıran padişahın torunlarıyız 4 yılı 4 aya mı sığdıramayacağız (ya hak)

kaç kat olduğunu bilmediğim bir merdivenin 19. basamağındayım. her basamakta adımlarımı daha sağlam atıyor, ne istediğimi daha iyi biliyorum. yeni insanlar tanıyor, yeni manzaralar izliyorum. yeni yaşımda dua ettiğim her şeyin gerçekleşmesini ümit ediyorum. Hoşgeldin Yeni Yaşım🪷

rabbim sen imtihanımı azalt nolur...

insan ait olduğu yeri bulunca bütün fırtına diniyor

bu arada 1 aydır "yarın spora başlayacağım" kararı alıyorum. sonucu tahmin edersiniz

kızım, artık hiçbir şey tartışmaya değmez. sessiz kal, bağlantıyı kes ve parla 💫

okuduğum bir kitap vardı: Sarah Jio - Gündüzsefası. kitapta Seattle' deki yüzen evlerden bahsediyor. daha demin sosyal medyada bu yüzen evlere denk geldim. çok güzel çok büyüleyici... hep düşünüyorum umarım ileride müstakbel eşimle gidip yüzen evlerin birinde kalmak nasip olur.

sülalemdeki ilk milyoner olan kadın olacağım.

tam bir şeyi düzelttim derken diğeri mahvoluyor

kadınlar bazen sevdiği "kal" desin diye de giderler. ya da işler böyle giderse gidebileceğinin sinyalini vermek isterler. bazen tükendim demektir gitmek. kalıcı olarak gitmek istemiyorum, lütfen beni kalmaya ikna et beni anla demektir.

"bu gidişin sonu kötü, kalbi kaybetme,gel siyahını bırak da gel, derdi sil, yeter aşka zulmedip küsmesen yeter şafağım kararır, daralır geceler"

"aynı değiliz ikimiz de zaaflarına bir gece, hatalarına bir nilüfer, sevgisizliğine bir kalp verdim"

olmam gereken yerden çok uzaktayım. belki de yoruldum, bilmiyorum. öyle karışık, öyle yabancıyım ki bu aralar hala kendime bile gelemiyorum.

20 Eylül.