به کسی که تلاش میکنه تا از دستت بده کمک کن...

دستان امروز ما گره ای ست کور برای کلاف مبهم فرداهای مبادا..

رابطه مرخصی نداره، ترخیص داره...

طلوع اوّلین گل سرخ بود یا غروب آخرین نرگس زرد ؟! که پروانه ها تو را در من سرودند..

میشدم سیاهیِ سایه‌ روز، برای لمس هیاهوی نورِ تن تو

در ایوان ِ حافظیه ، عطر ِ نارنج ها با نفس ِ تو در هم می آمی زد ، و من چون خیام به جامی از تب ِ لب هایت پناه برده ام... #رضاتبریزی_تورک

دستانت را اندکی به من امانت بده می خواهم با آن ها، گره از بافته های اندوهم بگشایم..

تو را که دیدم شیطان تاجش را برداشت و برای نخستین بار در برابر عشق، سجده کرد... #رضاتبریز_تورک ۲۵ مرداد ۱۴۰۴

عشق و شعور و اعتبار کالایی بازار کساد سوداگران در شکل دوست بر نارفیقان شرم باد...

صبور بودن ما بی نتیجه خواهد ماند، تو با گذشت زمان باوفا نخواهی شد..

تو را، فراسوی انتظار می خواهم آن سو تر از خودم و آنقدر دوستت دارم، که دیگر نمیدانم از ما دو تن کدام یک غایب است!

می ترسم اگر هميشه عشق تمرين سرخوش روزهای بی تو بودن باشد مي‌مانم با اين نوازش‌هايی همواره می‌مانم با اين دلتنگی‌های مدام با اين ناز‌های دورادور می‌مانم هميشه دَری را نيمه‌باز می‌گذارم برای آمدنت هميشه دلم را برای دلت تنها نگه می‌دارم ...

پاییز می رسد که مرا مبتلا کند با رنگ های تازه مرا آشنا کند او می رسد که باز هم عاشق کند مرا او قول داده است به قولش وفا کند خش خش... صدای پای خزان است، یک نفر در را به روی حضرت پاییز وا کند...

تویی که هم قفسی ببین که من نفسی نمیکشم تو اگر به داد من نرسی...

من تو را با خون دل از یاد بردم، لطف کن هر کجا چشمت به من افتاد، کج کن راه را...

هر بار که زن آه کشید برگی افتاد و تقویم یک فصل پیرتر شد... #رضاتبریزی_تورک ۱ مهر ۱۴۰۴

گاهى اوقات صلاح است که تنها بشوى چون مقدر شده تک خال ورق ها بشوى گاهى اوقات قرارست که در پيله ى درد نم نمک شاپركي خوشگل و زيبا بشوي گاهي انگار ضروري ست بگندى در خود تا مبدل به شرابى خوش و گيرا بشوى...

ای کاش، پشت تمام پریشانی هایمان آغوش کوچکی مهیا بود...

گیرم که به حیله ای مرا آزردی در جنگ خیالیت مرا هم بردی یک روز تو می پری از این خواب اما، آن روز برای من، تو دیگر مردی...