از مجموع ظرفیت کل سدهای کشور، تنها ۴۲ درصد آنها با آب پر شدهاند و مابقی یا خشک شدهاند یا با حجم بسیار کمی از آب فعالیت میکنند. این وضعیت بهویژه در استانهای مرکزی، جنوب شرقی و برخی مناطق غربی کشور، بحرانیتر است.
قطع برقها فقط یه روی سکه است.
اینا دارن با جون مردم بازی میکنن.وقتی بودجه رو خرج سرکوب
و جنگ افزاری میکنن، برق کدوم شهر باید روشن بمونه؟ تا کی باید این وضع رو تحمل کنیم؟
این ترانه داستان عشق، امید و مبارزه است که با تمام وجودم نوشتم و با چندتا از بهترین دوستام اهنگسازی کردیم.
صداهای جادویی شروین حاجی پور ،مهدی یراحی و توماج صالحی
این ترانه رو به یه اثر فراموش نشدنی تبدیل کردن.
لطفاً به اشتراک بگذارید که به گوش تک تک مردم ایران برسه!!!!