"Sevgi kusurları yok etmez, onları da kabul eder.."

Yüreği ağırlaşınca dili hafif olmuyor insanın. William Shakespeare

“Benden sana son nasihat, başkalarına aldırma, inandığın gibi yaşa. Yüreğin neyi doğru buluyorsa o yolda yürü..”

ne kattınız ki ne eksilteceksiniz

Bazı insanları hiç tanımamış olmayı isterdim.

“İnsanın okudukça okuyası geliyor.”

Kırıp dökmeye gerek yokmuş, sessizce kabullenip devam etmeyi öğrenmek gerekirmiş. Olmuyorsa zorlamanın anlamı yokmuş. Tek taraflı çabayla insan ilişkisi yürümezmiş. Bazı şeyler o an anlamlıymış, kaçırınca geriye dönmek imkansızmış ve zaman ayırmak çok kıymetliymiş, öğrendim.

Beraber yola çıktığım kimseyi yolda bırakmadım. Yolun başında söylediğimden yürürken zoru görünce caymadım. Kimsenin gönlünde yük olarak kalmadım. Kalbini bile isteye kırmadım, belirsizlik içinde bırakmadım. Bu yüzden vicdanım rahat, isterim benim gibilerin gönlü bahar olsun..

Sevgili Sabahattin Ali her şeyi çok güzel özetlemiş: "Tahammül sınırım çoktan aşıldığından beri insanlarla daha az görüşmeye, hislerimi açmamaya ve tuğla tuğla duvar örmeye başladım, beni sıkıntıya sokacak insanları ve durumları elimin tersiyle ittim, pişman değilim."

O kadar kendi hayatıma gömüldüm ki kimseyle bir gram alakam kalmadı gerçekten.

KORKMA, SEN TÜRKSÜN!!

"Tarihim, şerefim, şiirim, herşeyim!"

Vicdanım rahat bir şekilde kenara çekildim. Dost vefayı, yar sevdayı bilmemiş gram umrumda değil. Herkes seçtiği ihtimallerde kalsın.

Bazen insan ördüğü atkıyı elleriyle sökmeyi bilmeli. Bazen emek , sahiden boşa gitmeli.

Gerçekten Güzel şeyler birdenbire oluyormuş.