Benim hiç kimse gönlümü almadı ben hep kendi köşemde affettim herkesi.

Bazı sözler yüktür.

Senin o her seferinde bir çırpıda söylediğin cümle benim kaç gecemi zehir etti.

Seni anlattığım herkese pişmanlığımsın.

Benim kimseye hatır borcum kalmaz, kahveyi de sevmem zaten.

Hep belimiz boşken çektiniz tetiği.

Kızgınlık gürültüdür, kırgınlık sessizlik.

Açıkçası artık pek önemsemiyorum.

Birgün bana söylediğin yalanları düşünüp anladığında "yutkunamayacaksın"

Üslubun çürükse; anlattığın gül değil çiçektir.

Üzüntüler kırgınlıklar ve yaşanmışlıkları valize doldurup; uzağa, en uzağa...

İlla denk düşeriz, ya pişman ya düşman.

Hiç görmediğiniz birinin mezarında dua edip derdinizi paylaşınca anlıyorsunuz durumun ne kadar çıkmazda ve bir okadar da imkansız olduğunu. Ona dökemediklerinizi toprağa döküp iletmesini istiyorsunuz ve sanırım biz toprak olmadan bunları bileceğini düşünmüyoruz. B.Öz

İstenmediğimi hissettiğimde tozumu bırakmayan bir insandım ben. Sende kalmak için kendi gururuma ihanet ettim.

Güçlü görünebilirim ama inan yorgunum.

Kalbimin ritmini değiştiren bir gülüşün var, nasıl sevmeyeyim seni.

Apo piçtir, piç kalacak! Türkiye Türk’tür, Türk kalacak!

Herşeyi tek başına hallediyor olma güçlülüğü insanı bazen bir bankta hüngür hüngür ağlatıyor.