bu sahne harbi kafalar güzelken doğaçlama çekilmiş gibi

ah ulan hayalet

olsun demek de zor artık

her şey böyle başladı

ankarayla her dertleşmenin sonundaki bitiş cümlesi

belki bir gün

- gençsin sen daha, geçer bunların hepsi + geçer mi sahiden, Behzat abi? - geçer be kızım. her şey geçer, geçer de bana sorma nasıl geçer

ne zaman iyi bir şey oldu ki

ankara'da şöyle foto çektirmelik hava var şu an

gece uzun, mevzu derin

gitti dediklerin, geri döner.. geliyor gelmekte olan..

Türk dizi tarihinin en samimi sahnesi

bir mesaj saatlerce daldırır adamı o ekrana

keşfetteki mavi gömlekli elemana şundan çekeceksin

bütün memleket şu şekil mavi gömlekli elemanı bekliyor

bu psikoloji olayı abi, bence tıbbın en büyük palavrası

şu sahneyi gülmeden nasıl çektiniz aga

bir eylül akşamında, seninle ankara'da

aga duvarda cinayet var

oğlum, sen bana niye hayalet diyorlar biliyon mu? öyle kaybolan her adamı bulduğum için demiyorlar bana. İlk bana niye hayalet dediler biliyon mu sen? kimse beni görmediği için oğlum..