تو لیوانم پرنده در آشیانه دیدم. a new home, or a potential pregnancy.

موافقت خودم رو با این انتخاب اعلام می‌کنم.

دلم برای سرکلاس نشستن و امتحان دادن تنگ شده. کلاسای دوره ارشد برام جالب نبود، همش سمینار و ارائه و نوشتنای سسشر بود. دلم میخواد یکی حرف بزنه گوش بدم جزوه بنویسم یاد بگیرم بخونم امتحان بدم بیست بگیرم.

در مورد رابطه‌تون با هیچکس‌ دردودل نکنید. دلخوریها و غرزدنای کوچیک رو با شوخی رفع‌ورجوع کنید. گروکشی‌ عاطفی نکنید، فیلم بازی نکنید، مظلوم‌نمایی نکنید. تو تیم هم باشید. حتی اگه با هم مشکل دارین، جلوی دیگران همدیگه رو ضایع نکنید.

امروز دو تا توییت دیدم که خیلی مقاومت به خرج دادم انسان باشم و قضاوت منفیم رو بیان نکنم. واقعا سخت بود.

حلوا درست کردم و خیلی بامزه شده، یه ذره ترش شده، به زبون شف‌ها بخوام بگم tartness جالبی داره

راه‌حلی وجود داره برای وقتی که داریم بک‌گراند گوشی یه چیزی گوش می‌دیم بعد میایم تو تایملاین به‌خاطر ویدیوها (توییت یا تبلیغ) قطع میشه؟

اون صحنه فیلم witch که گفتم سلولهام شبیه اونن دقیقا از این نقاشی الهام گرفته به‌نظرم. انقد شبیه بود که من نقاشی رو یادم نمیومد و فکر می‌کردم خیال کردم یا خواب دیدم که همچین نقاشی‌ای هست.

دیگه این بدبختم بیش‌ازحد داره بولی میشه:

— سطح سرویس جایی که ازش VPN گرفتم ۱۰/۱۰ واقعا

یه مرد کریه که از سه کیلومتری برات با لهجه زیباش داد بزنه جووون‌.

سرم تا حالا اینجوری‌ درد نگرفته بود هیچ‌وقت. از توی جمجمه‌م از این شقیقه تا اون شقیقه و در راستای پیشونی فشار داره میاد تا استخونا بشکنن و کله‌م منفجر شه.

من بلد نیستم با اسپاتیفای کار کنم یا واقعا بعضی آهنگها روش‌ نیست؟ مثلا پرستوهای خسته فرامرز اصلانی، یا گل من خلسه (رنج سسشر سلیقه را بر من ببخشایید)

مردم زندگیشون رو جمع کردن وقتی «تو مشغول مردنت بودی».

پس من فرار کنم.