hiçbir zaman hissetiğiniz gibi yaşayamaz, yaşadığınızı da hissettiremezsiniz

bazı şeyler hala mümkün,lakin mühim değil

geçici hevesler bizi bozmaz

aşk, ne keskin , ne yakıcı, ne sonsuz

geceler yangın aklım virane

hayata karşı ilk küstüğün an yanındakileri karşında görmeye başladığın andır

kibir insanın gönlünü daraltır

Bu aralar tadım tuzum birbirine küs

her şeyden dönülür sanıyorsun

bu yalnızlık sonra bi yerde denk geliyo

Zamanın götürdüklerinden haberdarız getireceklerinden değil

kimse kimsenin evi değil herkes yarı yolda bırakır

merak eden uzaktan seyretsin

ömürle yüzyüze geldik aynada harcanıp gitmişiz haberimiz yok

ezilen gücüm çok geç, yenilenmez içim

zor günler geçiyor da zor günler geçirmiş olmak kalıyor

ne neşe kaldı ne mutluluk kalan sadece gözlerdeki yorgunluk

tanımakta iyi değilim insanları

bazen bir sonraki sefer yoktur

tabii kaderin her zaman son bir gülüşü var