De genoten opvoeding was atheïstisch, maar leeg was het ook. Belangrijk was de Status, zo ook het Geld. Want dat is waar het Moderne Leventje om draait. Gelukkig heeft het Leven zijn Wegen en heeft iets wat als Goddelijk ervaren wordt zich aangediend. Gelukkig maar!

Oh Grote Geest, wat zijn wij vreselijk afgedwaald als Mens. De totale leegte van het Heden wordt verdoofd met de schijn van de Toekomst. De Haat van Morgen is de Vreugde van vandaag. De Schaamte die geen Schaamte kent. De Wanhoop in de Twijfel. Wanneer gaat de zon weer schijnen?

Oh Lieve Schepper, wat heb ik toch een leed gekend. De tranen waren op, maar de hoop bleef overeind. Zo vaak heb ik me tot U gewend maar ik hoorde niets. Ik zag niets. Ik voelde niets. De versombering sloeg toe. Mijn Ziel neerslachtig. Tot ik in de Spiegel keek.

Ik heb U in de steek gelaten, en mijn eigen Pad gekozen. Niet omdat ik U niet liefhad, maar simpelweg niet kende. Niemand in mijn omgeving gaf ook maar een blijk van Uw Leven. De sleur van het Nu heeft de Modernen in haar greep: na mij de zondvloed, Ik ben belangrijk!

Als iemand mij het laatste zetje gaf om in U te geloven is het wel Augustinus. Dat hij voor altijd in Vrede leven mag!

Wanneer houdt de innerlijke Wanhoop op? De tunnel zonder licht, het gebed zonder einde. De duisternis die ’s ochtends al aandringt en ’s avonds aansterkt. Waar is de uitgang? Waar is mijn verlossing? Wordt het de Schepper met zijn Wijsheid?

Het doet zo’n pijn, Grote God, en toch wil ik uw Huis niet verlaten. Omdat het zoveel schoonheid bevat. Overal zie ik mooie verschijningen. Alsof U de grootste schildermeester bent die het universum ooit gekend heeft!

Ik wil opstaan! Werkelijk opstaan! Als de vogel die voor het eerst haar vleugels spreidt. Als de draak die voor het eerst haar vuurzee ontketend. Als Jezus die herrijst uit de Dood. Als de dageraad die herboren wordt. Als de Lente die een bloemenspektakel ontketend. Wake up Max!

Het moet weg, de pijn, de leegte, de onrust, de frustratie. Hoe beter dan te schrijven? Hoe beter dan te voelen? Het wil maar niet weggaan. Iedere keer als het verdwenen lijkt, komt het als de branding weer terug. Krachtiger dan ooit. Sterven zal ik niet. Verdrinken wel.

Steeds meer kom ik er achter hoeveel Nederlanders aan de pillen zitten om de tirannie van het dagelijks leven te ontvluchten. Wat is dat voor ontwikkeling?

En dan bedoel ik niet eens alleen de voorgeschreven shit. Nachtapothekers rijden zich ook suf!

Ik kijk overigens met mededogen naar iedereen die zich geen andere uitweg weet. Vrienden van me kunnen echt niet functioneren zonder antidepressiva, ritalin etc. Onzichtbare pandemie.

Waar worden mensen gelukkig van? Waar word jij gelukkig van?

1,2 miljoen(!) mensen in Nederland slikken antidepressiva. Bizarre cijfers. Dit aantal neemt alleen maar toe. Vergis je niet: meer mensen hebben depressieve gevoelens, maar niet iedereen laat zich ‘behandelen’. Kunnen we dit ooit nog keren?

Aan iedereen die het moeilijk heeft: ❤️

Goedemorgen vanaf het Wad bij Paesens-Moddergat 🌅

Ik wil stoppen met #roken maar het kankerstaafje smaakt te lekker

De aarde die als de Hemel wordt

Hier word ik dus gelukkig van: