Öfke çoğu zaman saldırı değil, savunmadır. İnsan bazen kırılmamak için dişlerini sıkar.

Su ateşi söndürmezse, ateş suyu ısıtır:) Sizce bu söz ne anlatıyor? İlişkileri mi, mücadeleyi mi? Yorumlara bekliyorum. 👇

“Ben yanlış bir şey yaptım.” Suçluluk böyle der. Ama utanç başka bir şey söyler: “Ben kusurluyum.” Suçluluk bir davranışı hedef alır, utanç ise kişinin özüne saldırır. Kimler büyürken utandırıldı… “Ağlama, ayıp.” “Sus, herkes sana bakıyor.” “Senin yüzünden böyle oldu.” O

Utanç duygusunun kökeni genellikle çocuklukta “görülme - yargılanma - ayıplanma” anlarında başlar. Çocukken utandırıldığımız anlar, çoğu zaman sessizce içimize kazınır: “Ayıp.” “Herkes sana bakıyor.” “Senin yüzünden böyle oldu.” O anlarda sadece davranışımız değil, varlığımız

Bırakmak bazen kayıp değil, kurtuluştur. Vazgeçmek bazen yıkılmak değil, toparlanmaktır. Kelek çıkan karpuzun kalanını yer misin? Ya da sana hitap etmeyen bir kitabı, sırf başladın diye bitirir misin? Hayat da öyle - bazen bırakmak, kendine saygıdır. 🌿 Her kitap

Hayatın sıradan anları bile bir mucizedir. ✨ Sadece onlara alıştığın için fark etmiyorsun. Unutma, bazen sahip oldukların, başkalarının olması için dua ettiği şeylerdir. Bugün, etrafına bir bak... Olağan sandığın hangi an aslında bir hediye? 🍃

Her şey biraz bekleyince berraklaşır... Hiç aceleyle tepki verip sonra “keşke bekleseydim” dedin mi?

Aynı olayı herkes aynı şekilde yaşamaz. Birine göre “aşırı” olan bir tepki, bir diğeri için geçmişin kabuk bağlamış yarasının yeniden kanaması olabilir. Kimi bir kazadan sonra günlerce gözyaşı döker, kimi de sırtındaki görünmez yükle sessizce yoluna devam eder. İkisinin yolu da

Kimi travmasını gözyaşında taşır, kimi sessizliğinde. Biri yanar, diğeri donar. Ama ikisi de yaşıyordur. Travma, dışarıdan görülmez bazen -sinir sisteminin derinliklerinde yankılanır.

Empati, karşındakinin acısına gömülmek değil, yanında kalabilmektir. Bazen anlamak, bir şey yapmaktan daha değerlidir. Peki sen, birini anlamaya çalışırken, kendini ne kadar kaybediyorsun? Birinin duygusuna girmeden, yanında kalabildiğin bir an hatırlıyor musun? En son ne zaman

Boşlukla kalabilmeyi öğrenmek...