قصه‌ی ما…

آدمیزاد باید یه فیچر میداشت که بتونه قلبشو به قلب کسی که دوستش داره وصل کنه تا یکم از حجم غمشو بیاره واسه خودش تا عزیزش کمتر اذیت بشه.. حیف که سراسر باگیم..

بغل واقعا عجیبه؛ دستتو حلقه ميكنی دور بدن یه موجود زنده تا ۲۴ ساعت خوشحاليتو تأمين ميكنه.

خیلی نرمال نشستم دارم کارمو میکنم یهو حجم وحشتناکی از استرس میاد سراغم و کاملا ذهنمو فلج میکنه. و این هیچ دلیل مشخصی هم نداره.

شواهدی که نشون میده دخترها حتی عاشق هیولا ها هم میشن ؛ به شرط لمس قلب

“این سقوط هلکوپتر منو یاد سقوط رابطه ی خودمو خودت انداخت… حالت چطوره؟”

«امنیت عاطفی» ینی اینکه حتی وسط بدترین بحث‌ها، می‌دونی که قرار نیست ترک بشی و این آخرش باشه!

عشق واقعی بعد جدایی ثابت میشه نه توی رابطه

ولی به نظرم بعضی از این پیجای پی وی اینستا که مثلا صدتا یا دویست تا فالور دارن به نظرم دیگه پی وی نیستن آدمی که با دویست نفر پرایویته به نظرم باید اسمشو پابلیک بذاری

چقدر نیست کسی که از جنس خودم باشد، و یک من، اینجا همیشه درد می کشد...🥀

سپس به یاد آورد که همه ترکش کرده اند، خنده اش گرفت... 3:05

تماشای غریبه شدن کسی که فکر میکردی، آشنای عزیزی میشه، غم انگیزه... 3:44

من برات تراپیست بودم٬ولی تو به دامپزشک نیاز داشتی

آرزو میکنم گیر کنید توی گلوی کسی که دوسش دارین..

وقتی بعد آشتی کردن باهاش میفهمی که هنوز نبخشیدیش <<<<<<<<<<<