Varlığında ben emperyalizme direnen bir devrimciyim bütün tersaneleri işgal edilse de yurdumun iki kişilik bir sal yapıp kuytuda okyanus okyanus dolaşıp illegal bildiriler dağıtabilirim.

Ben yangına vurgun Suyum, aman kuzum Beyaz skandalım Bir gün konuşuruz uzun, uzun

arka planda çalan kısık sesli müzik esen loş rüzgar dalga sesleriyle müziği bastırma çalışan deniz ve sigara ihtiyacım olan yerdeyim..

Okyanusta kaybolmuş bir denizcinin,ufukta gördüğü bir karaltıya kara umuduyla baktığı gibi

herkesle ödeşmek için sıraya girdiğim gün, sana gülümseyip geçeceğim

“Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette bir şey değildi fakat yokluğu müthişti.” -Sabahattin Ali

Zaten düzeni bozuk bu kelek, bu dönek dünya kime kalacak bilmiyorum..

Tepede ince bir yağmur Dilde bir şiir mahur Uyuyor işte İstanbul Ben sokakta yalnızken

hala birine güvenebilen gerizekalıdır

Charles Bukowski diyor ki; "Kalabalığa karışmak hiçbir yetenek gerektirmez. Ama yalnız ve dik durmak gerçekten çok şey gerektirir."

İsviçre’de yaşayan biriyle aynı cehennemde mi yanıcam ya o en azından cenneti gördü biz cehennemden cehenneme geçiyoruz büyük haksızlık

Mutfak tezgahında ayaküstü yemek yerken hep yalnız öleceğimi hissediyorum

İçimdeki savaştan sağ çıkmak ümidi ile

Bazen soruyorum kendime neyin savasını veriyosum diye

güzeldin, akıllıydın, neşeliydin

#YeniProfilResmi

Duruyor duvarlarda O ıssız bakışların Susmuyor yüreğimde Sensiz haykırışlarım

Ufacık meseleleri, gözümüzde büyütüp hayıflanıyoruz. Bir gün sağlığımızı ya da sevdiklerimizi kaybettiğimiz gerçeğiyle karşılaşınca, dertlendiğimiz şeylerin ne kadar boş olduğunun farkına varıyoruz. İşte o an artık çok geç olabiliyor. Sahip olduklarınızın kıymetini bilin.