bugunu yasamak dururken hâlâ, dargınsın yarınlara

ınsanlar kendı sorunlarını, acılarını ve eksıklıklerını gızlemek ıcın baskalarıyla ugrasır

ben hayatımda benım kadar kendısıyle derdı bıtmeyen bır ınsan tanımadım, ne yapsam yetmıyor asla salamıyorum kendımı, benım dusmana falan ıhtıyacım yok bana ben yetıyorum

sessızlık ıcınde kazan, bırak kaybettıgını sansınlar

ıcın konusur dısın susar

ben ve moralımın bozuk oldugu anlasılmasın dıye aasaabı davranma huyum

herkesten uzaklaşıp tek başına kalmaya başladığın o evre

TUM DOSTLAR LÂFTA DOSTLAR

kendın ıcın daha ıyısını ıstemeye karar verdıgın an her sey senın lehıne degısmeye baslar

Artık ailemle yaşamıyorum diyorum. Sevmiyor musun aileni diyorlar. Bu meselenin sevmeyle alakası yok ki. Beni yaşıtlarım anlar. Bir yerden sonra köklerinden uzaklaşıp kendi düzenini kurmak bir ihtiyaçtır.

sadece kendı hayatına odaklanmıs ınsanlara hayranım.. baskasının aldıgı, gıydıgı, konustuguyla ılgılenmez.. gosterıs, kıskanclık, dedıkodu yok. kendı yolunda ılerleyen, nezıh ılıskıler kuran ınsanlar. ıste bu; temız bır zıhın ve huzurlu bır hayattır.

ıstedıgım sey ıstedıgım zaman olmazsa ıstegım degısır

olmek bır sey degıl, yasamamak korkunc

BILMEMENIN BIR HUZUURU VARDIR

hem depresyonda olup hem çok enerjik bi insan olma zorluğu

her yerı sleepy ıle sıldıgıme gore kahveyı hak ettım

baskasının gunesını kesenın uzerıne gunes dogmaz

hayatta degılım ama yasıyorum

gunesı gozden kacırdım dıye aglarsan yıldızları da goremezsın