Kimse sokak ortasında ağlayacak kadar kırılmamalı.

Bi ihanet borcum olsun.

Görmez. Sen istersen kırk takla at, gökyüzünü sarıya boya, omzuna battaniye koy, şefkatinle elini tut onun derdiyle için acısın ağla üzül kahrol, görmez. Sen vefasız birine hiçbir şey gösteremezsin.

Ben sana güvenince kendimi dağa yaslanmış gibi hissederim sandım, meğer sen uçurummuşsun.

Bu şehrin beni anlamaya, benim seni unutmaya, rakının ısınmaya niyeti Yok.

Söyleyecek çok şey var ama anlayacak kimse kalmadı.

Beni sevdiğinden emin olmadığım kimseye açıklama borçlu değilim, bana karşı iyi niyetinden emin olmadığım kimseyi muhatap dahi almıyorum. Benim dünyam sevgiyle dönüyor sizinki istediği gibi dönsün.

Beni şüpheye düşüren hiçbir şeye samimi gidemiyorum o şey kafamda bir daha eskisi gibi yer edinemiyor. Kanıtım olmasına gerek yok,beni hiç yanıltmayan hislerime kurduğunuz arkası boş cümlelerden daha çok inanıyorum.

Siz var ya, anlattığınız insanlar değilsiniz.

Size sıradan biri gibi davranan hiç kimseyi sevmeyin.

İsteseydin her şeyin üstesinden gelirdik. O kırılmışlığı da onarırdık, hataları da bi şekilde affederdik. İsteseydin.

Hiç anlamayacak insanlara laf anlatmaya çalışmaktansa susup uzaklaşmak en az yoranı. Bıraktım kendi doğru bildiklerinde boğulsunlar.

Kimse aramıyorsa belki de kaybolmamışsındır.